مقدمات کوهنوردی :
ورزش کوهنوردی ورزشی با نشاط و مفرحی است که بدلیل طبیعی و در دسترس بودنش در سالیان اخیر به شدت مورد توجه همگان قرار گرفته و خیل رهروان به کوهستان و طبیعت روز افزون شده است.
در نگاه خیلی از مردم این ورزش کوهپیمایی احتیاج به وسیله و آموزش خاصی ندارد و فقط کافیست که صبح یک روز تعطیل از خواب بیدار شوید و کفشی که ترجیحا برای مهمانی نباشد به پا کنید و مقداری وسیله و خوراکی را داخل کوله یا ساک دستی بریزید و به سمت یک کوه حرکت کنید، اما واقعیت غیر از این است.
اگر شما واقعا قصد دارید که کوهنوردی کنید هم نیاز به آموزش دارید و هم باید وسایل مورد نیاز آن از جمله کفش یا پوتین کوهنوردی، کوله، باتوم، چادر وغیره را تهینه نمایید که تهیه آنها نیاز به کمی هزینه مالی دارد
ما در این سلسله مقالات قصد داریم تا شما را با اصول اولیه کوهنوردی آشنا کنیم، در ادامه با سایت للندیز همراه باشید.
به ارتفاعات بلندتر از 600 متر نسبت به زمینهای اطراف آن کوه می گویند.
۱-کوهپیمایی
پیمودن تپه ها و کوه های خاکی آسان و راه های مال روی کوهستانی برای تمرین و فراگرفتن اصول مقدماتی کوهنوردی.
۲-کوهنوردی
پیمایش کوه ها بدون آن که پای بند مسیر یا منطقه ای باشیم با رعایت کلیه اصول، مقررات و قوانین کوهنوردی با استفاده از وسایل فنی.
۳-سنگ نوردی
پیمودن عمودی صخره ها و دیواره ها را با استفاده از دست و پا ، با وسایل فنی و بدون وسایل فنی را سنگ نوردی می گویند.
۴-یخ و برف نوردی
پیمودن مسیرهای یخی و برفی را با استفاده از ابزار و وسایل مخصوص یخ، برف نوردی می گویند.
۶-غار نوردی
پیمودن غارها و شکافهای عمودی و افقی درون زمین را غار نوردی می گویند.
۷-ورزشهای هوایی
فرود از ارتفاعات توسط وسیله مخصوص (کایت ، پاراگلایدر ، چتر و…) را ورزش هوایی می گویند. هر کدام از
موارد فوق دارای درجاتی از آموزشهای کارآموزی تا مربیگری پیشرفته دارد.
اصول اولیه کوهنوردی
مقدمات کوهنوردی :
امروزه بهره گیری از لغت کوهنورد به نوعی تبدیل به تعریفی انبوه گردیده است. بدین معنا که می توان گفت تقریبا تمام جامعه شهری که به کوهستان مراجعه می کنند به عنوان کوهنورد شناخته می شوند و این فارغ از نگاه افراد به کوه و ورزشهای کوهستانی می باشد.
این در حالیست که تفاوت کلیدی بین کوهپیمایی و کوهنوردی در ریسک می باشد. در واقع این خطر کردن یا ریسک میباشد که مرز کوهپیمایی به عنوان یکی از ساده ترین ورزشها با کوهنوردی به عنوان یکی از دشوارترین ورزشها را مشخص می نماید.
ترکیب کوهنوردی به شدت وابسته به یادگیری ، کسب تجربه و نگاه دانشی به ورزشهای کوهستانیست و طی منحنی تجربه به شدت وابسته به تلاش پله پله کوهنورد است. در حالی که کوهپیمایی می تواند به صورت گروهی انجام گیرد. امروزه کوهنوردی در جهان به شدت به سوی تیم های بسیار کوچک و یا صعود های سبکبار گرایش یافته است.
در واقع می توان گفت با ترکیب دانش گرایی ، مدیریت ریسک و سیر تجربی اکثر فعالیتهای موجود از جرگه کوهنوردی خارج گردیده و در کوهپیمایی جای می گیرند.
