مطالعه ای در سال 2012 نشان داد که عسل نسبت به دارونما (placebo) در کاهش سرفه کودکان در طول شب موثرتر است. (دارونما به استفاده از روش های درمانی صوری و تلقینی گفته می شود که می تواند با فریب بیمار، اثر مثبتی در روند بهبودی وی داشته باشد.)
دو سال بعد، مطالعه دیگری ارزیابی کرد که آیا محلول عسل و شیر می تواند سرفه های حاد را در کودکان درمان کند. محققین نتیجه گرفتند که به نظر می رسد این راه حل حداقل به اندازه دو محصول بدون نسخه برای این منظور موثر باشد.
شایان ذکر است که خصوصیات فیزیکی دقیق عسل به فلور (گیاهان) مورد استفاده در ساخت آن بستگی دارد. عسل های بدون تاریخ انقضا در محفظه های بدون هوا نگهداری می شود.
شیرینی عسل می تواند آن را به جایگزینی ایده آل برای شکر تبدیل کند و تحقیقات نشان می دهد که استفاده از عسل به جای افزودن شکر برای افراد دیابتی مفید تر است.
توجه به این نکته ضروری است که عسل به عنوان یک قند اضافی است. داشتن رژیم غذایی حاوی قند های اضافه شده می تواند منجر به افزایش وزن بدن شود، که خطرات فشار خون و دیابت را به همراه دارد.
یک بررسی در سال 2015 نشان داد که عسل می تواند به بهبود سوختگی کمک کند، و یک پژوهش دیگر در سال 2017 نشان داد که پروتئین دفنسین-1 (defensin-1) در عسل باعث بهبود زخم می شود.
یک تحقیق نشان داده است که استفاده از عسل با درجه پزشکی در محل عفونت هیچ مزیتی نسبت به تجویز آنتی بیوتیک ندارد – و استفاده از عسل در واقع خطر بیشتری برای افراد مبتلا به دیابت دارد.
عسل نوعی قند است، بنابراین مصرف آن نباید زیاد باشد. انجمن قلب آمریکا (AHA) توصیه می کند که زنان بیش از 100 کالری در روز از قندهای اضافه و مردان بیش از 150 کالری در روز از این منبع دریافت نکنند. این مقدار برای زنان حدود 6 قاشق چای خوری و برای آقایان 9 قاشق چای خوری است.
خطر دیگر بوتولیسم (botulism) است. طبق تحقیقات، باکتری های عامل این بیماری جدی می توانند عسل را آلوده کنند و تقریباً 20٪ موارد بوتولیسم نوزادان در ایالات متحده از عسل خام ناشی می شود.
منبع: مقاله خواص عسل ؛ دکتر هاتاپاتا