خروج یک فیلم وسترن محصول ۱۳۹۸ در ایران به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا است.این فیلم داستان گروهی از کشاورزان روستایی را روایت میکند که شرکت سهامی آب، هنگام تخلیه سد آب شور به اشتباه آب را روانهٔ زمینهای کشاورزی آنها میکند و باعث خرابی تمامی محصولات آنها میگردد. آنها پس از آن که از طریق مسئولین سد، دهیار، بخشدار و امام جمعه موفق به حل مشکلشان نمیشوند، تصمیم میگیرند که نزد رئیسجمهور بروند و مشکلشان را با او در میان بگذارند. این گروه با تراکتور از روستای خود به سمت تهران عازم میشوند و طولی نمیکشد که خبر سفر آنها در تمام رسانهها پخش میشود و این موضوع باعث ایجاد محبوبیت و مشکلاتی برای آنها میگردد.
ابراهیم حاتمیکیا پس از ساخت گزارش یک جشن (۱۳۸۹)، ایدهٔ ساخت فیلمی با مضمون «اعتراض مردمی به حاکمان» را در سر داشت اما در طول یک دهه، داستان مناسبی برای این ایده پیدا نکرده بود تا این که در دیماه ۱۳۹۷ به طرح دلخواهش دست پیدا کرد. طی این یک دهه، او مدام روی طرح کار کرده بود؛ پس از این که گروه تحقیق دربارهٔ یک طرح جذاب مستند به نتیجهای نرسیدند، به سراغ ایدههای تاریخی نیز رفتند. در این سالها، گفتوگوهایی با جامعهشناسان معترض و فعالان سیاسی چپ و راست نیز انجام شد تا زمینههای اعتراض هم مشخص شود. در کنار این اقدامات، چند فیلمنامهنویس جوان نیز به مجموعه اضافه شدند اما هیچ کدام از طرحهای پیشنهادی مورد تأیید حاتمیکیا قرار نگرفت.
فیلمبرداری خروج از یکی از روستاهای شهرستان گچساران شروع شده و در قم به پایان رسید. ویژگی متمایز مراحل تولید خروج در مقایسه با فیلمهای دیگر حاتمیکیا، در شیوهٔ انتخاب بازیگران است. بازیگران این فیلم از بین افرادی انتخاب شدهاند که طی سالهای منتهی به تولید خروج، کمتر روی پرده سینما دیده شده بودند. سن و سال حدود ۱۲ نفر از این بازیگران، حداقل بالای ۶۰ سال بود. از طرفی، یکی از اجزای اصلی این فیلم، تراکتورسواری بود که چالش استفاده از تراکتور در گرمای بالای ۵۰ درجه و رطوبت بالا برای این بازیگران مسن، فیلم سختی به وجود آورد. یکی دیگر از مشکلات ساخت فیلم، عدم اجازهٔ ضبط صحنههای مربوط به حرم فاطمه معصومه بود و گروه تولید مجبور به تغییر لوکیشن شد. از نظر صداگذاری، خروج یک فیلم پر از صداست چون در آن تراکتور، کامیون و جاده وجود دارد که فضاهای صوتی زیادی ایجاد میکنند بنابراین در فضاسازیهای فیلم، سکوتهایی نیز حاکم میشود تا ذهن بیننده، در کل مدت نمایش فیلم، آزار نبیند. خروج دارای ۴۸۰نما است و بیش از ۵۰ دقیقه از مدت زمان فیلم دارای جلوههای بصری است. کار جلوههای بصری، از ۱۵ آبان با حضور ۱۵ کارشناس آغاز شد و در ۵ دی به پایان رسید.
بیستمین فیلم بلند حاتمیکیا، با وجود آن که در سکوت خبری ساخته شد، همانند آثار پیشین او از ابتدای رونمایی با حاشیههای بسیاری همراه شد. علی زادمهر خبرنگار جام جم بر این باور است که حاتمیکیا در این فیلم تلاش دارد نشان بدهد که رئیسِ همه موفقیتها و مشکلات در کشور، رئیسجمهور است و به صورت عمدی نیز با نشانهگذاریهایی میخواهد بگوید منظورش حسن روحانی، رئیسجمهور فعلی است اما به صورت جدی به نقد او نمیپردازد بلکه بیشتر به نقد اطرافیان رئیسجمهور و کارگزاران او از فرمانداران منطقه تا شناختهترین مشاور او میپردازد و میخواهد نشان دهد این اطرافیان رئیسجمهور هستند که نمیخواهد صدای مردم به او برسد.
لحن انتقادی فیلم نسبت به رئیسجمهور، به چالشی بزرگ برای آن تبدیل شدهاست. محمدرضا زائری سردبیر سابق همشهری ضمن تمجید از فیلم در نخستین روز جشنواره فیلم فجر، نسبت به تنگنظریهای احتمالی ابراز نگرانی کرد.
در پنجمین روز جشنواره، مصطفی فقیهی صاحبامتیاز وبگاه خبری انتخاب، با انتقاد از شمایل اشرافی رئیسجمهور در این فیلم، خروج را یک بیانیهٔ سیاسی علیه حسن روحانی دانسته، متهم به «بیتدبیر خواندن نظام جمهوری اسلامی» کرده و دیالوگ دههات گذشته مربی! را خطاب به حاتمیکیا نوشت. دو روز بعد، حاتمیکیا واکنشهای تندی در نشست خبری فیلم نشان داد و انتقادهای روزهای گذشته را «زبان بیحیایی» نامید.
تنش بین او و خبرنگاران تا بدانجا پیش رفت که نظم نشست بهم خورد. در این نشست جنجالی، حسامالدین آشنا مشاور فرهنگی رئیسجمهور، علیرضا معزی معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیسجمهور و صاحبامتیاز وبگاه خبری خبر آنلاین، و محمد قوچانی سردبیر سازندگی حضور داشتند که حضور این اشخاص، توجه رسانهها را برانگیخت. آشنا پس از پایان نشست، دربارهٔ شباهت ظاهری مشاور رئیسجمهور در این فیلم به خودش گفت: «حاتمیکیا بزرگتر از این حرفهاست که به کسی طعنه بزند، من هم این موضوع را به خودم نگرفتم.» ایران پیشبینیها دربارهٔ واکنشهای احتمالی دولت به خروج را «شیطنت اهالی رسانه» عنوان کرد با این حال، علیرضا معزی هم همانند مصطفی فقیهی، خروج را به سخنرانیهای حسن عباسی و علیاکبر رائفیپور تشبیه کرد.