سربازی در یگان

به نام خدا ، سلام و خسته نباشید به همه سربازان و پرسنل وظیفه این خاک عزیزمون ایران شروع میکنیم این مقاله در مورد سربازی بعد از دوران آموزشی که به سربازی در یگان مشهوره اگه هنوز مقاله سربازی آموزشی رو نخوندید با کلیک کردن رو همون سربازی آموزشی بخونید.(دوستانی که به مرزبانی افتادن هم تقریبا اول های این مقاله به دردتون میخوره حتما مطالعه کنید.)

موقع امریه گرفتن در مراپش لویزان

خب اگه مقاله قبلی رو میخوندید میفهمیدید که از شانس ما دو بار تقسیم شدیم یه بار آموزشی که امریه دادن دستمون و گفتن دوره کد تهران یه بار هم همون تهران دوره کد لویزان امریه دادن دستمون (از اینجا به بعد رو دوستان اگه دوران آموزشیشون رو سر کرده باشن حتما میدونن که حفاظت اطلاعت اون پادگان اشاره کرده که نباید بعضی اطلاعت رو جایی بگن مخصوصا اینترنت برای همین بقیه مقاله جوریه که من اگه بگم کجا و کدوم پادگان خدمت کردم به نوعی اطلاعاتی که شاید به درد دشمنان این مرز و بوم بخوره رو بروز میدم واسه همین اسم پادگان رو نمیگم فقط اینو بدونید توی استان کرمانشاه بودم.- پس اگه شما هم روزی تصمیم گرفتید مقاله ای در بابت سربازی بنویسید در این سایت یا هر جای وب به این نکته توجه داشته باشید، حتا اگر در مقاله قبلی توجه میکردید چه اسم خودم و یا هیچ کس دیگر رو نیاوردم.) قلبمون یه لحضه ایستاد دیدیم استان کرمانشاه یکی از اون پادگان های اسمی(از اون سختاش چون تیپ زرهی سخته) و جالبیش اینکه 2 روز وقت داریم خودمون رو معرفی کنیم.از اینجا به بعد رو داستان خودم توی این 2 روز رو نمیگم چون نمیخوام نه مقاله طویل بشه نه حوصله شمارو سر بیارم.(فقط این 2 روز جزو غمناکترین روز های زندگیم بود توی این 25 سالی که عمر کردم چون باور داشتم که نهایت یا استان خودم میفتم یا استان های هم جوار)

بیایید داستان یگان رو شروع کنیم

خب روز اول حدود ساعت 9 صبح رسیدیم در پادگان با هزار سلام و صلوات از دژبانی وارد پادگان شدیم همون اول کار دژبانها گفتن برید آجودانی ما هم گفتیم آجودانی کجاست گفتن اوناهاش یه نگاه کردیم حدود 700 متر فاصله داشت راهش هم خاکی(من با تجربه دوتا پادگان 03 عجبشیر و مراپش لویزان که همه خیابوناش آسفالت بود بد جوری توی ذوقم خورد که اینجا کجاست خدا ما افتادیم) رفتیم اونجا امریه مون رو پشت نویسی کردیم

پشت نویسی امریه یعنی چند سوال بود که چه کار هایی بلدید که واقعا مهمه چه پشت امریه چه اون 2 یا 3 روزی که قرار آجودانی باشید و از یگان های متفاوتی میان برای انتخاب سرباز ، شدت سختی دوران خدمت در یگانتون رو تعیین میکنه پس دوست و عزیزی که این مقاله رو میخونی این بخش از مقاله فقط واسه تو هست.(البته زیاد به اینکه از یگان های دیگه میان و احیانا از شما خوششون بیاد بخوان انتخوابتون کنن دل خوش نکنید چون تصمیم نهایی با فرمانده پادگانه)

نحوه تقسیم در آجودانی

• خب دوستان به دلایلی تقسیم ما طول کشید 3 روز توی آجودانی بودیم در این مدت سرباز هایی با ویژگی زیر بین یگان ها مشتری بیشتری داشتن _خوش خط_دارای گواهی نامه_وارد به کامپیوتر و برنامه های پاورپوینت-word-excel و همینا حالا شما کار با برنامه اکسلت هم خوب نباشه عیبی نداره کار با برنامه ورد و تایپتون خوب باشه کافیه چون من با این برنامه ها زیاد کار نکرده بودم دستم رو بالا نیاوردم و با خوندن ادامه مقاله به این اشتباه من پی خواهید برد-دوستان عزیز هر کاری که توش تخصص دارید رو بگید از جوشکاری و برقکشی و کاشی کاری و بنایی گرفته تا کشاورزی،نونوایی و حتا چوپانی شاید باورتون نشه ولی اون پادگان خیلی بزرگ بود بخاطر همین توش هم کشاورزی میکردن هم دامداری و 40 عدد گوسفند زنده داشتن که برای نگهداری از گوسفند ها به چند تا سرباز تمام وقت نیاز داشتن-ته دلتون شیطون گولتون نزنه بگه میخوان ازت خر حمالی بکشن حالا این دسته از کار هایی که گفتم،کشاورزی و دامداری مربوط به یگان جهاد و کشاورزی میشه و کارای جوشکاری ،برقکاری و بنایی مربوط به یگان پست مهندسی چون درسته ازتون کار میکشن ولی چه بین سربازها و چه بین کادری ها برای این نوع سربازان احترام قائلن چرا چون قشر زحمت کش اونجا به حساب میایید.(داشت یادم میرفت اگه توی تالار و آشپزخونه سابقه کارکردن دارید هم بگید آشپزخونه های اونجا طالبتون میشن درسته بخور بخوره ولی از دیگ شستن ...تون پاره میشه)-کسایی که دوست دارن برن عقیدتی هم دنبال کسی میگردن که با صوت خوب قران بخونه و اذان بگه اگه کار با فوتوشاپتون هم خوبه عکاسی پادگان هم جای خیلی خوبی برای خدمت کردن.(حتا اگه سابقه گیم نت گردانی هم دارید بگید ما اونجا گیم نت داشتیم یه سرباز مسئول اداره اونجا بود)
• خب داداش تکلیف سرباز هایی که موارد بالا رو ندارن چی میشه؟ از دو گزینه جدا نیست یا میفتید یگان رزمی یا میفتید پاسدارخونه که همیشه خدا از روزی که پام رو گذاشتم پادگان تا ترخیصیم این یگان ها هی میگفتن سرباز کم داریم و راستیتش کم داشتن(در صورت افتادن به این یگان ها هم غصه نخورید این یگان ها هم به منشی و کسی که کارش با کامپیوتر خوب باشه نیازمندند خب میگید مزیتش چیه نگهبانی های راحت تر و کمتر.)

آشنایی با چندی از اصطلاحات سربازی

خب عزیزان دل اگه تا اینجای سربازی با اصطلاحات زیر روبرو نشدید از اول خدمتتون با تمام وجودتون حس و زندگی خواهید کرد این اصطلاحات رو

پایه بالا:به سربازی که خدمتش بالای 10 و 12 ماه برسه تقریبا میشه بهش گفت پایه بالا-اینا انتظار دارن همه نگهبانی ها و منطقه نظافت ها مال سرباز جدید های بدبخت باشه(یه چیز جالب خنده دار هم اینکه سربازی از سرباز دیگه پایه خدمتش بالاتر باشه میتونه بهش آشخور بگه چون از اون بیشتر خدمت کرده)

آشخور:این اصطلاح رو دیگه همه قبل سربازی شنیدن و شاید هربار با شنیدن اون یاد سرباز و سربازی بیفتن و فکر کنن بهشون غذا آش میدن ، نخیر منظور از آشخور در خدمت یگان یعنی کسی که سرباز جدید اومده و در واقع ک..ش پارست.

دیزل پست:خب تقریبا شامل همه سرباز جدید ها خواهد شد من خودم شخصا به مدت 28 شبانه روز به صورت پست 24 ساعته دو چهار جلوی در پاسدارخونه پست دادم

خب دقیقا نمیدونم جریان چیه ما پادگان مراپش که بودیم سرباز های یگان های اونجا یک روز در میون که نگهبان نمیشدن میرفتن خونه هاشون(این یعنی کمبود سرباز نداشتن و دیزل پست نبودن)حتا شنیده بودیم که پاسدارهاشون 24ساعت پست 24 ساعت مرخصی میگیرن و با دیدن پاسدارخونه این پادگان وضعیت پشت سر هم پست دادن های متوالی(اصطلاحا دیزل پست) واقعا شوکه شده بودیم.

نکته:سخت ترین جا های پادگان به نظر و تجربه خودم در پادگان اول یگان رزمی ها هستن چون دقیقا جو آموزشی که ازتون آنکارد تخت و کمد میخواستن و جدی هستن دوم پاسدارخانه که باید توی سرما و گرما پست بدید و نظافتش هم سخت بود.

خلاصه اینو بگم که سربازی سخته ولی شما دوران آموزشیتون رو هم در نظر بگیرید روز های اولش سخت بود یا روز های آخرش بله 100% جواب شما روز های اوله چرا؟ چون وارد یه محیط جدید میشید و با کسایی که نمیشناسید شروع به زندگی کردن میکنید برای همین روز های اول یگان سخته و بدتر اینکه در یگان چون شمارو سرباز جدید(آشخور) میبینن ازتون کار میکشن، بهتر بگم سختی خدمت شما همون منطقه اولتونه منظورم از منطقه ، از وقتی که پاتون رو گذاشتید به پادگان تا وقتی که بهتون مرخصی بدن اون پادگان و گردانی که من درش بودم مرخصیهاش 60/20 بود یعنی از هر 60 روزی که پر می کردید تقریبا 20 روز بهتون مرخصی می دادن.(پس شما سختی یگانت دو ماه اولشه منطقه های بعدیتون نه این که سخت نباشه ولی چون رفته رفته با محیط پادگان و گروهان و گردانتون آشنا میشید دوست پیدا می کنید و خلاصه عادت می کنید براتون راحتر میشه)

خلاصه اگه سوالی داشتید خوشحال میشم جواب بدم.