برنامه ریــزی، فقــط نوشــتن برنامه هــا و اجــرای آنهــا در همــان روز نیسـت. شـما بایـد برنامـه ای بـا بیشتریـن کارایـی و موفقیـت بنویســید. امــا ابتــدا بایــد بدانیــد کــه چــرا بایــد برنامــه روزانــه داشـته باشـیم؟ صرفـا جهـت اطلاع، ایـن را بدانیـد کـه :
اگـر روزتـان را خودتـان برنامه ریـزی نکنیـد، شـخص دیگـری ایـن کار را برایتـان انجـام خواهـد داد و البتـه بـرای انجـام دادن کارهـای خـودش.
هـر روز کـه بـه سـر کار می رویـد اگـر برنامـه ای نداشـته باشـید، مطمئنـا جـای شـما در برنامه هـای دیگـران خواهـد بـود. چـون اگـر ببیننـد کـه شـما بیـکار یـا سـردرگم هسـتید، دیگـران شـما را بـه سـمت خـود می کشـانند تـا کارشـان را انجـام دهیـد. ایـن مسـاله حتـی در منـزل هـم صـدق میکنـد و ایـن مشـکل دامن گیـر شـما خواهـد بـود و بایـد نیازهـای دیگـران را بـرآورده کنیـد. ســه نکتــه بســیار مهــم بــرای برنامه ریــزی روزانــه پیشــنهاد میکنـم کـه به صـورت یـک فرآیند اسـت تـا بتوانیـد روز خود را بـا برنامـه ای قـوی کـه دارای بیشتـری کارایـی و بهره وری اسـت، انجـام دهیـد و کنتـرل زندگـی در دسـتان پرتـوان شـما باشـد.
برنامه هایــی درازمــدت مثـلاً شـش ماهه یـا یکسـاله کـه از قبـل بـرای خودتـان نوشـته و تعریـف کرده ایـد. مثـل نوشـتن یـک کتـاب یـا شـروع یـک کسـب و کار. روز خـود را بـا فکرکـردن و بررسـی ایـن پروژه هـا آغـاز کنیـد. اگـر چنیـن پروژه هایـی داشـته باشـید و روز خـود را شـروع کنیـد، مطمئنـا تمـام روز را فقـط صـرف کارهایـی خواهیـد کرد که شـما را بـه پایان پـروژه و هدفتـان نزدیکتـر می کننـد. در ایـن حالـت بازدهـی شـما بیشتـر میشـود و هیـچ مانعـی جلـوی پـای شـما قـرار نخواهـد گرفـت و از انجـام کارهـای بیهـوده و مُتلـف وقت پرهیز خواهیـد کرد. فکر کـردن از مـوارد بسیار ضروری جهـت رسـیدن بـه اهـداف اسـت، تـا زمانـی که وقـت برای فکر کـردن بـه هـدف و بررسـی مراحـل و مسـیر تخصیـص ندهیـد، آن هــدف به خوبــی و در زمــان مناســب محقــق نخواهــد شــد.
بــرای هــر کاری، تعیین یــک زمــان پایــان امری ضروری اســت. چــون اگــر زمانبنــدی نکنیــد، همچنــان پرونــده آن پــروژه بــاز می مانــد و اینجاســت کــه بــه تعویق انداختن هــا زیــاد میشــوند. مثـلاً بــرای نوشــتن کتــاب، زمــان ســه ماهه قــرار دهیــد. چــون اگــر ایـن زمـان تعییـن نشـود، شـما تـا پانزده سـال آینـده هـم کتـاب را تمـام نمی کنیـد.
اینهــا همــان برنامه هایــی هســتند کــه بـرای یـک روز انجـام خواهیـد داد. یعنـی مربـوط بـه فـردا یـا روز دیگـری نیسـتند و بایـد در همـان روز بـه پایـان برسـانید. ایـن برنامه ریــزی حتمــا بایــد به صــورت مکتــوب باشــد تــا همــواره آن را بررسـی و کنتـرل کنیـد تـا چیـزی از قلـم نیفتـد. روزانـه ایـن برنامـه را تکـرار کنیـد تـا تبدیـل بـه عـادت شـود و جزئی از زندگــی شــما محســوب شــود. چــون برنامه هــای روزانـه و هفتگـی همـان اهـداف کوچـک و فرعـی شـما هسـتند کــه در نتیجــه شــما را بــه اهــداف بــزرگ و اصلــی میرســانند.
اهداف اصلی را با خودکار بنویسید؛ هدفهای کوچکتر و فرعی را با مداد.
هــدف اصلیتــان را بــا خــودکار بنویســید؛ یعنــی طــوری انتخــاب کنیــد کــه در طــول زمــان تغییــر ندهیــد و در هــر شــرایطی به گونــه ای باشــد کــه بایــد محققــش کنیــد. امــا هدفهـای فرعـی، مسـیر و اسـتراتژی خـود را بـا مـداد بنویسـید تــا بتوانیــد به صــورت مــداوم آن را بررســی و بازنگــری و اصـلاح کنیــد. چــون هدفهــای فرعــی ممکــن اســت بــا توجــه بــه شــرایط تغییــر کننــد. اهــداف فرعــی، برنامه ریــزی کمتــر و آســانتری دارنــد و در مــدت زمــان کمتــری بــه نتیجــه می رســند. در فرآینــد طی کــردن مراحــل رســیدن بــه هــدف بــزرگ، وقتــی اهــداف کوچکتــر را محقــق میکنیــد، اعتمادبه نفــس شـما بیشتـر میشـود. در ضمـن هنـگام تحقـق اهـداف فرعـی، مهارت هــای شــما هــم در راه رســیدن بــه اهــداف بــزرگ ارتقــا پیــدا میکنــد و ایــن دستاوردیســت کــه میتوانــد یــک زندگـی و یـک عمـر را بـه نتیجـه ای کـه می پسـندیم، برسـاند و پــر ثمــرش کنــد؛ پــس به هیچ وجه آن را دســت کم نگیریــد.
