بیش از ۱۴ سال است که در فضای دیجیتال مشغول به کار هستم؛ نیمی از این زمان را به عنوان توسعه‌دهنده‌ی نرم‌افزار و نیمی از آن را در جایگاه‌های مختلفی از کسب و کار مانند بازاریابی، مدیریت محصول و مدیریت اجرایی. حالا که به گذشته نگاه می‌کنم، وضعیت امروز بازار کسبوکارهای آنلاین در کشور با همه کاستی‌ها و مشکلاتش خستگی مسیر را از تنم به در می‌برد.
نه به این دلیل که در متن کسب‌و‌کارهایی همچون اسنپ‌فود حضور دارم؛ مهم‌تر از آن به این دلیل که فضای کسبوکارهای آنلاین امروز از توسعه‌یافتگی بالایی برخوردار است و بهانه‌ای برای بسیاری از استعدادهای کشور شده تا بمانند، بیاموزند و خلق کنند. امروز در این اکوسیستم، دانش روز دنیا در بسیاری از حوزه‌ها به کار گرفته می‌شود و از نظر تعدد و کیفیت خدمات در جایگاه خوبی در مقایسه با کشورهای منطقه و حتی جهان قرارداریم. وضعیتی که متاسفانه شاید در بسیاری دیگر از حوزه‌های خدمات و محصولات کشورمان به چشم نمی‌خورد.
خیلی از نام‌های بزرگ و رقیب در بازار کسبوکارهای اینترنتی، اولین قدم‌ها را در کنار هم و شانه‌به‌شانه برداشتند. در شرایطی که از لحاظ مالی، نیروی انسانی و قوانین حاکم بر بازار چالش‌های فراوانی را تجربه می‌کردند، برای دستیابی به اهداف خود تلاش کردند. همه‌ی آن‌ها با چالش‌هایی مانند اعتماد و فضای رشد در ذهن مصرف‌کنندگان نهایی و همچنین بدنه‌ی قانون‌گذار مواجه بودند و در این مسیر به سبب برخی تصمیم‌ها، شرایط محیطی و حتی اقبال برخی و بداقبالی سایرین مسیرها از هم جدا شد و به مرور فاصله‌ها بیشتر.
اما واقعیت این است که آنچه امروز از آن به عنوان فضای کسبوکارهای اینترنتی در ایران یاد می‌شود، نتیجه‌ی کوشش تمامی بازیگران این حوزه است که با تلاش شبانه‌روزی و سرمایه‌گذاری و خطرکردن به ثمر رسیده است؛ چه شرکت‌های بزرگ حاضر در بازار، چه کسب‌و‌کارهایی که از ادامه راه بازماندند. به اعتقاد من، اعتماد مصرف‌کننده‌ی نهایی و بدنه‌ی قانون‌گذار کشور به فضای کسب و کار آنلاین، سرمایه‌ای است مشترک در اختیار تمامی فعالان این حوزه که باید آگاهانه از آن مراقبت کرد تا در قالب رقابت و یا سهم‌خواهی برخی، دچار خدشه و آسیب نشود. به امید آنکه با ایجاد فضای آرام اقتصادی و محیطی کم کم اعتماد و اقبال به حضور در بازار ایران برای نیروی کار متخصص و همچنین سرمایه‌گذاران بیش از پیش شود و فضای رقابت بار دیگر در بسیاری از بازارها گرم‌تر شود.
