خاطرات روزهای کرونایی (۴۸)

یکشنبه ۳۱ فروردین ۹۹

توی فامیل نزدیک ما یکی بود که هروقت می‌خواستیم قلیان بکشیم، زمین و زمان را به هم می‌ریخت که ضرر دارد. یا قلیان را کوفتمان می‌کرد یا جلویش را می‌گرفت. تا اینکه این دختر خانم عروس شد و قوم و خویش همسرش قلیانی تیر. هیچی نمی‌گفت. می‌پرسیدیم چی شد؟ می‌گفت: آنها شیک قلیون می‌کشند. حالا برای بعضی‌ها آمریکا شیکه. کاریش نمی‌شه کرد. ترامپ سخنرانی می‌کند. عده‌ای به حمایت از سخنرانی او در جهت شل کردن قرنطینه تظاهرات می‌کنند بدون فاصله‌گذاری اجتماعی، خدا وکیلی این کار اگر اینجاها شده بود چه می‌کردند و چه می‌کردیم. می‌گویند توی ماهواره همسایه‌مان حتی تصاویرشان را نمایش داده که می‌گفتند کرونا توطئه است.

امروز از این ماسک جدیدا زدم و گفتم بزنم بیرون. شیطان را لعنت کردم. فقط عکس گرفتم.

این روزها غم تنهایی همه دنیا را فرا گرفته. خیلی‌ها در همه جای دنیا در حال تهیه فیلم و عکس و موسیقی و کاریکاتور هستنند تا لبخند و نشاط برای مردم خلق کنند. کارشان جهاد است. به‌خصوص آنها که در ایران دور از چشم مزاحمان در فضای مجازی شادی می‌آفرینند. آدرس ندهم ولی از خیلی‌هاش لذت می‌برم.

به خیلی از دوستان کرونا گرفته_چه اونایی که اعلام شد و چه نشد_ تماس می‌گیرم برای احوالپرسی. با آقا فرید حداد عادل برای احوالپرسی از کرونایش هم صحبت کردم. خوب شده بود. به خود آقای حداد عادل و آقای ضرغامی هم زنگ زدم. احوالات کرونایی مملکت را پرسیدم. لابلایش از سیاست هم حرف زدیم. مرزهای انسانی فراتر از سیاست است.

دیشب فیلم انگلیسی شهوت، احتیاط را دیدم. مخلوط سیاست و عشق همیشه جاذبه‌دار است. مثل داستان‌های احمد محمود و یا بزرگ علوی. lust caution. توی مایه سندرم استکهلم.

آقای نمکی، وزیر بانمک بهداشت فرمودند ما داریم با کرونا شطرنج‌بازی می‌کنیم. از باب اینکه وقتی می‌گویند قربان چشم بادامی‌ات، بادام می‌خواهیم یادم افتاد در سال شصت و هفت امام‌خمینی فتوای حلال بودن شطرنج را دادند. تا قبلش حرام بود. من معاون وزارت ارشاد بودم. فردا توی جلسه مدیرانمان که همه بر اساس معیارهای آن روز حزب‌اللهی بودند دیدم هر کدامشان در مورد موفقیت‌های زیادی که در بازی شطرنج داشتند، حرف زدند. البته که یک روزه یاد نگرفته بودند. بسوزد پدر ریا که از اول تا حالا در همه جا رسوخ کرده است.

روزهای آخر ماه شعبان است. تا می‌توانیم به سمت خدا بازگردیم. آماده ماه رمضان و مناجات با خدا بشویم. چشمک‌های خدا در انتظار ماست.

تا فردا
سید محمدعلی ابطحی