من هرروز و هرروز دارم بیشتر تفکراتم رو بررسی میکنم. خطر فکری های مختلف، متودولوژی ها و دید ها مختلف رو از نظر فلاسفه، سازنده ها و افراد اهل منطق رو خیلی دیدم و دیدم و دیدم و دیدم (:
خیلی میخواستم "ترین" بشم. پولدارترین، خفن ترین، باهوش ترین و درس خون ترین و در کل بهترین.
و دیدم که اگه بخوای پولدارترین باشی، همیشه یکی هست که پولدار از تو باشه،اگه درسخون باشی همیشه یکی هست که درس خونتر از تو باشه و اگه میخوای باهوش ترین باشی هم باید بفهمیم که یکی هست که باهوش تر از توعه.
پس چی؟ آیا واقعا نمیشه ما "ترین" باشیم، اینطور که بنظر نمیرسه اما باید به یه نکته ای اشاره کنم.
همه ما این "ترین" هارو واسه چی میخوایم؟چرا میخوایم این ترین ها رو بصورت یک دستاورد داشته باشیم؟
من سعی کردم بفهمم ریشه داشتن این ترین ها در یک چیزه و اون هم خوشحال بودنه.
من میخواستم خوشحال باشم و دیدم واقعا پولدارترین بودن قرار نیس منو خوشحال کنه. یک درد به درد های اجتماعیم هم شاید اضافه کنه! درسخون ترین هم همینطور، باهوش ترین هم همینطور.
پس باید چیکار کنیم؟چاره چیه؟ و خب مسلما ما میتونیم بریم دنبال خوشحال کردن خودمون اما این خوشحال کردن خود چیه؟ اصلا ربطی به "ترین"ها داره؟
در جواب سوال هام باید بگم که بله، ما یه "ترین" افسانه ای یا خیلی خفن داریم که اگه بهش برسیم، میتونیم بفهمیم که خوشحالیم.
من میخواستم بدونم آیا میشه صفت های "ترین" که نوع نگاهمم بهشون مثل یک دستاورد بود رو دربیارم و دیدم یک همه این "ترین" ها برای خوشحال بودنمه و سعی کردم که بفهمم
البته که این ترین افسانه ای انقدرام چیز خاصی نیست و خیلی خیلی راحتتر از "ترین" های دیگه به دست میاد اما باید حواسمون باشه که گیر تله های ذهنی نیوفتیم که اسونه دیگه و هیچوقت سمتش نریم!
این ترین افسانه ای ما "خودترین"ه یعنی اینکه ما اگر سعی کنیم که خودمون باشیم، پولدار ترین، باهوش ترین و سخت کوش ترین خودمون میشیم و وقتی که بریم وقت بزاریم و خودمون رو پیدا کنیم میتونیم در مسیر خودمون شدن قدم برداریم که کسی تابحال نتونسته بهش برسه، یعنی اینکه همیشه باید در نظر داشته باشیم که پولداتر از ماهم هست، سخت کوش تر و باهوش تر و مومن تر و با نظم تر از ما پیدا میشه تا وقتی که من خود ترینم رو پیدا نکرده باشم اما وقتی من خودم باشم میفهمم که خودم ترین چه شکلیه و چه ترین هایی رو بهش دست پیدا میکنه تا بتونه خوشحالترین باشه و همینکه دارم برای خودم وقت میزارم دارم به ترین خودم دست پیدا میکنم و این چیزیه که من میخوام صفت عالی رو بهش بدم (:
نوشته من درمورد ترین ها تموم شد و خوشحالم که تا اینجا باهام همراه بودنی، تعصب خاصی رو حرفام ندارم و خوشحال میشم نقدهاتون رو بشنوم(از این جهت که کلن این حرفا قشنگه رو نمیزنم و واقعا دوس دارم که نقدهاتون رو بشنوم) و همینطور نظرهاتون رو.
پس خوشحال میشم بشنوم و بخونم
ممنون از تک تکتون واسه خوندن این نوشته
