ژله از جمله موادی است که معمولا به عنوان دسر مورد استفاده قرار می گیرد ولی باید توجه داشت در مصرف آن نباید زیاده روی شود اما اگر هرازگاهی مصرف شود اشکالی ندارد و توصیه می شود که به صورت روتین از این ماده استفاده نشود.»
از نظر ترکیبات ژله متشکل است از آبمیوه، شکر و پکتین که نسبتا غنی از قند و کربوهیدرات بوده و مقدار خیلی کمی فیبر دارد و از نظر ویتامین ها بسیار فقیر است. هر یک قاشق غذاخوری یعنی حدود 20 گرم ژله، 54 کیلوکالری انرژی دارد یعنی انرژی بسیار بالایی دارد که 50 درصد این انرژی مربوط به شکر و مواد قندی موجود در این ماده است.
ژله حاوی مقدار کمی پتاسیم، کلسیم، کولین و سدیم است. یعنی هر یک قاشق غذاخوری ژله 10/8 میلی گرم پتاسیم،1/8 میلی گرم کلسیم، ۲/۱ میلی گرم کولین دارد و 6 میلی گرم سدیم دارد. این ماده فاقد پروتئین است و فیبر موجود در یک قاشق غذاخوری ژله 0/2 گرم است.
البته اگر ژله از آبمیوه و یا اجزای آبمیوه تهیه شده باشد به دلیل آنتی اکسیدان های موجود در میوه ها بخصوص میوه های رنگی می تواند اثرات سلامتی بخشی را برای قلب داشته باشد ولی متاسفانه در تهیه و تولید اکثر ژله ها به جای استفاده از آبمیوه ها و میوه ها از طعم دهنده های مصنوعی استفاده می کنند بنابراین اگر افراد به صورت مداوم از ژله استفاده کنند این طعم دهنده های مصنوعی و رنگ های مصنوعی، می توانند عوارض آلرژی زا برای بدن داشته باشند لذا بخصوص افرادی که در معرض ابتلا به آلرژی هستند نباید از این ماده استفاده کنند. مصرف ژله برای افراد بیش فعال بخصوص کودکان بیش فعال ممنوع است. همچنین افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نیز نباید ژله مصرف کنند. همچنین ژله برای افرادی که دارای مشکلات گوارشی هستند نیز مضر است. در مجموع مصرف ژله در کودکان زیر سه سال به هیچ وجه توصیه نمی شود.
با توجه به اینکه 50 درصد ژله را شکر تشکیل می دهد اندیس گلایسمی خیلی بالایی دارد که برای بیماران مبتلا به دیابت بسیار مضر است اما اگر از فرکتوز در تهیه ژله استفاده شود اندیس گلایسمی آن پایین است و لذا مصرف آن به صورت هرازگاهی مشکلی ایجاد نمی کند. با توجه به قند و شکر و فروکتوز موجود در ژله مصرف مداوم آن باعث افزایش وزن، چاقی و بیماری های قلبی و دیابت نوع دو می شود به همین دلیل با توجه به ترکیبات ژله نباید مورد استفاده قرار گیرد مگر اینکه افراد برای تنوع بخواهند هرازگاهی از این ماده استفاده کنند یا افرادی که سوء تغذیه دارند و حتی نمی توانند منابع حاوی کالری را دریافت کنند می توانند از این ماده استفاده کنند اما باید سعی کنند از ژله هایی استفاده کنند که از آبمیوه و میوه های طبیعی تهیه شده باشند.
متاسفانه افراد ژله را با ژلاتین اشتباه می گیرند خواصی که برای استخوان ها مطرح می شود مربوط به ژلاتین است. ژلاتین یک پروتئین است که از استخوان دام ها گرفته می شود و در داروخانه ها به فروش می رسد ولی ژله به هیچ وجه خاصیت ژلاتین را ندارد. افراد می توانند ژلاتین را از داروخانه ها که به صورت پودر یا ورق به فروش می رسد، تهیه کنند بخصوص افرادی که غذاهای گوشتی استفاده نمی کنند می توانند از ژلاتین به عنوان یک منبع پروتئین(آنهم نه پروتئین کامل) از ژلاتین در خوراک ها و سوپ ها استفاده کنند.
