من قطاری دیدم، که سیاست می برد و چه خالی می رفت...
سهراب را شاعری ضد سیاست می نامند، او را فردی معرفی می کنند که در عصر خود در مقابل ظلم سکوت کرده است و به تعبیری او شاعر سیاست زدایی است
شاملو در نقد او می نویسد:
سر آدم‌های بی‌گناهی را لب جوب می‌برند و من دو قدم پایین‌تر بایستم و توصیه کنم که: "آب را گل نکنید!"چگونه ممکن است میان قتل عام انسان ها شاعری نگران آب خوردن یک کبوتر باشد؟! ترجیح می‌دهم شعر شیپور باشد نه لالایی و باعث بیداری شود نه خوابی لطیف!
اما در حقیقت سهراب در پاسخ به این مسئله جوابی می دهد که بسیار جالب است ،سهراب می گوید اگر فردی از طبیعت و گل لذت ببرد و در حقیقت ، نبض زندگی را درک کند هیچگاه دست به جنایتی نمی زند ، بلکه جنایت از کسی سر میزند که نگران آب خوردن یک کبوتر نیست!
اگر امر سیاسی را دایره ای بدانیم که کردار سیاست را گسترده تر می کند ،سهراب به گونه ای با کنشی که زندگی را حقیقت نشان می دهد هرانچه علیه زندگی است را نوعی رذالت در نظر می گیرد که این رذالت علیه فقط زندگی نیست بلکه نوعی امر سیاسی حقیقت جو را نشان می دهد
سهراب در رویکرد عارفانه ی خود ،زندگی را غایت رهایی می داند و این زندگی است که انسان را عدالتخواه و آزادی بخش تربیت می کند و هرانچه مانع از زندگی شود در حقیقت مانع از عدالت و ازادی شده است
سهراب سیاست را احیای زندگی و امر سیاسی را فهم زندگی قلمداد می کند به تعبیری او هرچند در ادبیات خود نوعی دوری از سیاست را در نظر گرفته اما در واقع به شکلی در حال مبارزه با سیاست زدگی و افق گشایی در حوزه سیاست است
در واقع قطاری که سهراب آن را توصیف کرده که سیاست را حمل می کرده است و خالی است به این خاطر خالی است که زندگی را فهم نکرده است و به نوعی مسافری در این قطار وجود ندارد نه انکه سیاست شر است نه برای انکه سیاست که قطار حمل می کند زندگی را به عنوان مسافر خود قلمداد نکرده است
اما سهراب مرد مبارزه و جنگ و به اصطلاح سوژه کنش گری نیست ،او به زندگی و طبیعت علاقه دارد او اهل تماشا فوتبال و نقاشی و طبیعت گردی است ، به تعبیری دوست دارد قشنگی های زندگی را ترسیم کند و زیست او متفاوت است ،ادم اجتماعی به معنا امروزی نیست دوست دارد با انچه تخیل می کند زیست کند و جهان بینی او زندگی کردن است او به نوعی از زندگی کردن دفاع می کند و مدافع زندگی است
سهراب شاعر زندگی است او زندگی را به شعر تبدیل می کند تا نسیم زندگی کردن به همه برسد و این واقعیت سهراب است ،سهراب هیچگاه شاعر سیاسی نمی شود هیچگاه شعری برای مسائل سیاسی نمی گوید به معنا مبارزه چریکی و یک شاعر مبارز نیست
#سینا_عباسی | #نقد
