حجم غم

آشیان دل من سوی ویرانی می رود

موج آشوب شبی سوی پریشانی می رود

حتی یک خاطره ای جای تو را پر نکرد

فصل سبز عشق من سوی خزانی می رود

دانه دانه اشک من بهانه گیر می شوند

آه سوزان دلم سوی کرانی می رود

برگ اندوه دلم را به پرتگاهی می برم

کوه از حجم غمم سوی فغانی می رود

تو سبز ترین شاه بیت غزل ها بودی

ارغوان سرخ من رو به خزانی می رود

رها کریمی