احساس میکنید که ذهن شما، لیست فوقالعاده پر از کار است؟ و شما همیشه تلاش میکنید تا آن را بهروز نگه دارید، به یاد داشته باشید که در آن چه چیزی است، اولویتهای آن را حفظ کنید و آنچه را که دیگر به شما خدمت نمیکند، حذف کنید؟
1) ذهن خود را خالی کنید:
بیدقتی زمانی اتفاق میافتد که ذهن با چیزهای دیگر درگیر شود. شما نمیتوانید در حال حاضر تمام توجه خود را به کار معطوف کنید مگر اینکه ذهن شما از افکار دیگر رها باشد. ذهن تمایل دارد درگذشته یا آینده منحرف شود و شما باید آن را طوری تربیت کنید که در لحظه حال متمرکز بماند تا از احتمال بیتوجهی جلوگیری کنید. اگرچه احساساتی مانند عصبانیت، نگرانی، ناامیدی و کینه از گذشته یا آینده طبیعی است، اما در لحظه حال نقش مهمی ندارد و شما را از توجه کامل به موقعیتهای حال دور میکند. پس ذهن خود را شلوغ نکنید و در حین انجام کارها بدون توجه به کوچک یا بزرگ بودن، تمرکز داشته باشید. البته الان میگیم خوب چطور ذهنمونو خالی کنیم، چیزی که خودم خیلی از خودم میپرسم. راهکارهایی که پیدا کردم این بود که باید مراقبه و مدیتیشن کنیم (حالا بعداً در این باره پست میگذارم). ولی راهکاری که خودم استفاده میکنم اینکه که چشمامو میبندم به صفحه سفید (سفیدی) فکر میکنم یا درحالیکه چشمانم را بستم اجزای صورتمو شل میکنم این روش برای من کار کرده.
2) از عجله خودداری کنید:
عجله هرگز چیز خوبی نیست و آن زمانی است که بیاحتیاطی اتفاق میافتد. برخی از افراد در زندگی خود بیتوجه هستند زیرا همیشه برای انجام کارها عجله دارند بدون اینکه تمام توجه خود را به کاری که انجام میدهند اختصاص دهند. آنها همیشه تحتفشار زمانی مزمن باقی میمانند تا کار را بهصورت فوری انجام دهند، گویی زمین در حال سقوط است. عمل به صبر و انتظار برای چیزها در ذات آنها نیست. دیگه تنها کاری که برای این کار میشه انجام داد این که یکم در کارها تعلل کنیم اگر فرد عجولی هستیم.
3) به همه چیز اهمیت دهید:
اهمیتدادن به هر چیزی چه کوچک و چه بزرگ برای جلوگیری از بیاحتیاطی ضروری است. شما اهمیت چیزهای بزرگ را درک میکنید، به همین دلیل مراقب آنها هستید، اما این نگرش نسبت به چیزهای کوچک است که میزان موفقیت شما را تعیین میکند. اغلب افراد تمایل دارند چیزهای کوچک را سادهنگرند و این عادت را در آنها ایجاد میکند که حتی برای کارهای بزرگتر نیز بیاحتیاطی کنند و این باعث میشود زندگی آنها پر از پشیمانی باشد؛ بنابراین برای اینکه زندگی خود را عاری از بیدقتی و تجربهای غنی کنید، مهم است که به همه چیز، چه کوچک و چه بزرگ اهمیت دهید و تمام توجه خود را به آنها اختصاص دهید. بهعنوانمثال یک قسمت از یک سازمانی با فرش پوشیده شده بود و من میخواستم یک سوالی از متصدی اونجا بکنم و تمام هدفم این بود که به او برسم و درحالیکه کفش داشتم تا ته سالن رفتم و همه افرادی که در اونجا حضور داشتند چپچپ نگاهم میکردند و در نهایت یکی گفت آخه با کفش، تازه متوجه شدم که با کفش تا آخر سالن رو رفتم نزدیک بود از خجالت آب بشم اصلاً یک ذره هم توجه نکردم چرا زمین زیر پای من اینقدر نرم هست.
4) در لحظه حال بمانید:
زندگی همیشه خود را در لحظه حال آشکار میکند و ماندن در لحظه حال به معنای زندگیکردن با پتانسیل کامل و در واقعیت است. اگر تمایل به نشخوار فکری در مورد گذشته دارید و در مورد آینده استرس دارید، نمیتوانید در لحظه حال بمانید و موقعیتها را به طور مؤثر مدیریت کنید و این به نوبه خود باعث میشود در زندگی بیتوجه باشید. از سوی دیگر، ماندن در لحظه حال، به شما کمک میکند تا به موقعیت فعلی توجه کامل داشته باشید و راههایی را برای مدیریت مناسبترین آنها بیابید. پس یاد بگیرید در لحظه حال زندگی کنید و اجازه ندهید ذهنتان به آینده یا گذشته منحرف شود تا از بیدقتی در زندگی جلوگیری کنید.
توصیههای آقای کوپ برای خالیکردن ذهن:
1. کارول میگوید: " بنویسید، چیزهایی که باید انجام دهید و چیزهایی که میخواهید انجام دهید."
2. در نظر بگیرید که چرا هر یک از این چیزها را انجام میدهید. کارول میگوید: ما تماموقت خود را با مسئولیتهای غیرضروری مشغول میکنیم. ما از همه چیزهایی که باید انجام دهیم و میتوانیم انجام دهیم، بسیار حیرتزدهایم، اما ما کاملاً فراموش میکنیم که از خودمان بپرسم ... آیا من حتی میخواهم این چیزها را انجام دهم؟ یا اصلاً برای چه دارم این کارها را انجام میدهم.
3. برای هر مورد در لیست خود، از دو سوال بپرسید: "آیا حیاتی است؟" و "آیا برای من یا کسی که دوستش دارم مهم است؟" کارول میگوید: "اگر پاسخ شما به هر دو از آنها نیست، شما فقط یک حواسپرتی را شناسایی کردهاید، و میتوانید از لیست خود خارج شوید. برای هر موردی که از لیست خود عبور میکنید، کمتر و کمتر منحرف میشوید. "
4. ببینید چه چیزی باقیمانده، و آن را تقسیم کنید. در حال حاضر، فهرست شما شامل موارد حیاتی (مانند پرداخت صورتحساب و خرید برای مواد غذایی) و چیزهایی است که مهم است. Carroll توصیه میکند هر چیزی را که مهم است، اما شما هنوز انجام ندادهاید، آن را به پروژههای کوچک و عملی تبدیل کنید. بهعنوانمثال، "اگر میخواهید یاد بگیرید که طبخ کنید، با یک وعده غذایی فوقالعاده پیچیده برای شش نفر شروع نکنید. این تجربه بسیار ناخوشایند است که شما خطر ابتلا به سرخوردگی خود را در مورد پختوپز خواهید داشت." پروژههای کوچک، به ما اجازه میدهد تا کنجکاویهایمان را پرورش دهیم و به آنها کمک کنیم تا رشد کنند. با پختوپز ساده برای یک یا دونفر شروع کنید.
هر پروژه کوچک باید شامل "یک لیست بهوضوح تعریف شده از اقدامات و وظایف" باشد، میگوید که آنها باید کمتر از یک ماه تکمیل شوند (لیستهای یکماهه). او میگوید: "اگر شما را تخمین میزنید که پروژه به بیشتر از یک ماه طول خواهد کشید، این خوب است اما فقط آن را به پروژههای کوچکتر بشکنید. " پروژههای شما مجبور نیستند به احساسات یا منافع اصلی وابسته باشند - این میتواند چیزی باشد که میخواهید بیشتر جستجو کنید.
5. هر روز صرف وقت - حتی اگر این فقط پنج دقیقه باشد - فهرست خود را مرور کنید. کارول میگوید: "ما باید خودمان را به بروز نگهداشتن لیستها عادت دهیم، با تمام چیزهای جدید که کشف میکنیم، بهروز میشود و به لیست و دفترچهمان اضافه شود." "اگر ما این کار را نکنیم، نقشه ما نادرست میشود و ما شروع بهدور شدن میکنیم و ناگهان، حواسپرتیها شروع به بازگشت به زندگی ما میکنند. " و وقتی معلوم شد که چیزی که برای شما مهم است دیگر کار نمیکند، آن را رها میکنید.
"متاسفانه، زمان یک منبع تجدیدپذیر نیست. مسئولیت ما این است که زمان را برای شناسایی چیزهایی که ما را مورد توجه قرار می دهند و راه های خود را برای پیگیری آنها شناسایی کنیم. از کاغذ خود استفاده کنید تا منافع جدید خود را به دست آورید و پروژه های کوچکی را برای آنها امتحان کنید. او می افزاید: این عمل به شما اطلاعات زیادی را به شما ارائه می دهد و این اطلاعات می تواند بینش عمیق را در زندگی شما فراهم کند: چه چیزی سعی کرده اید، چه چیزی را انجام نداده اید، چه کاری باید انجام دهید، چه کاری باید انجام دهید ، چه چیزی نیست.