بنفشههای رنگارنگ را ببین که چطور در گلدان جا خوش کردهاند. رنگ زرشکیاش انگار ساقدوش عروس است و عروس همان بنفشه سفیده است. آن یکی که بنفش است مثل رویای آدمهای میماند، بی پروا و جسور. اما آن بنفشهی زرد با همهشان فرق دارد، اگر نباشد هیچ کدام از اینها اینطور زیبا به چشم نمیآیند. این بنفشه زرد خوشحال و سر زنده است. وجودش برای تمام بنفشهها الزامی است. زردش همان رنگ امسال من است که ناخواسته خودش را به سفره هفتسینمان غالب کرد و حسابی به دل نشست.
بو کن... از این به بعد زرد امسالم بو هم دارد... بوی کمرنگ بنفشه میدهد!