وحید ح زرقانی
وحید ح زرقانی
خواندن ۳ دقیقه·۳ سال پیش

دنیای امروز، پلانگتون لَه لَه میزند! ( صحبتی کاملا دوستانه )

بی ربط، ولی قشنگ
بی ربط، ولی قشنگ

سلاام، امید وارم حالتون خیلی خوب باشه و اگرم حالتون خوب نیست، بعد از دیدن و خوندن این پست حالتون خوب شه! شروع کنیم:

دنیای امروز بسیار دنیای قشنگیه! زیبایی ها هنوز وجود دارن و مهربونی هنوز گاهی جایی پیدا میشه، تکنولوژی خیلی پیشرفت کرده و میشه با چند تا کلیک با یه نفر اون ور دنیا تماس بگیری!

اما...

چرا باید با یه نفر اونور دنیا تماس بگیریم؟ چرا باید یه ویدیو یوتیوب ببینیم؟ چرا باید پست های اینستا رو ورق بزنیم؟ مشکلات زندگی امروز چیه؟ من بهش میگم

" فکر مشغولی های روزانه! "

توضیحش بدم؟ ببینید عزیزان، رک و پوست کنده زندگی امروز، زندگی رو از شما میگیره. و بله احتمالا هزاران بار اینو توی کتاب ها دیدین و خوندین و یا حتی توی شبکه های اجتمایی( که این یه مورد مثل هشدار سرطان روی پاکت سیگار میمونه :) ) دیدید! ولی بیاید به این بپردازیم که چرا و چطور این اتفاق میفته، و شاید برگ هاتون بریزند و خودتون بمونید ولی، چطوری جلوشو بگیریم!

این فکر مشغولی های روزانس!
این فکر مشغولی های روزانس!

میبینید چطور لَه لَه میزنه تا بیاد و کارشو انجام بده؟ میدونید چرا؟ چون ما یه همبرگر خرچنگی و خوشمزه گرفتیم جلوش و داریم تکونش میدیم، میدونید چرا؟چون فکر نمیکنیم پلانگتون بتونه ازمون بگیرتش، امان ای این که پلانگتون داره زمان میخره، اِی بیشرف!

مغز ما ورودی هایی داره و عموما با یه ترکیبی از اون ورودی ها خروجی درست میکنه ( فکر‌ میکنین چرا انقدر به نویسنده ها میگن کتاب بخون! ) حالا فرض کن تو طول روز بجای هر چیز خوبی، داری یه احمقو که سعی میکنه به چیزای چرت و پرت نخنده میبینی، یا یه یاروعه که فقط نشسته بازی میکنه و خیلی به خودش افتخار میکنه و یا بسیاری چرت و پرت دیگه، خب این بیچاره ( مغزت! ) دوتا بلا سرش میاد:

یک: دیگه نمیتونه فکر کنه و خلاق باشه چون اصلا زمان خالی براش نمونده، شاید شما بگید من دارم چرت و پرت بی ارزش میبینم و همون رو هم ذهن شما وقت میزاره تا تحلیلش کنه. و بابت این کار حسابی خسته میشه.

دو: ذهنتون ورودی چرت و پرت میگیره، خروجی چرت و پرت میده بیرون، سادست :)

حالا گیریم تغذیه شما عالی باشه، ورزشم میکنید، بازم ذهنتون یه کششی داره و بعد از یه مقدار زمانی که گذشت خسته میشه و نیاز به استراحت داره!

آو شیط! پس کِی به کارامون برسیم؟

هیچ وقت!
هیچ وقت!

میخوام تصور کنید که ذهنتون اگه تصاویر درخت های سبز و یا کوه هارو دریافت کنه و یا درمورد فلسفه شرق بخونه چی خروجی میده، و اگه یه سری بلاگر احمق رو ببینه چه خروجی میده؟ اگر هم دوست دارید امتحانش کنید. یه هفته اون باشین یه هفته این!

درضمن که ( خیلی مهم ) اگه بعد از سر کردن توی شبکه های اجتمایی حس و حال بدی دارین، یعنی ذهنتون با عذاب وژدانشم داره عذیت میشه و راندمان ذهنتون بشدت پایین میاد.

پس نبین برادر من، تا خواسی بری سمت شبکه های اجتمایی یه نخوندم بهش بزن و بگو ندیدم و خودتو نجات بده!

کتاب بخون ( اونم نه از این کتاب زردا "چگونه در خواب انگلیسی یاد بگیریم" ها )

انیمه ببین ( روزی یکی دو قسمت ببین روانت شاد بشه )

برو تو طبیعت، وقتتو با دوستات سر خندیدن بیخود تلف نکن ( دوست داشته باش، وقتتو باهاشون تلف کن، ولی نه زیاد ک همون هیییچ فرق با شبکه های اجتمایی نداره )، زندگی داره میگذره و اگه تو یه کاری نکنی اون " بای د وِی " بهت ندیدم میزنه و میگذره، پس مواظب باش.

مواظب این عزیز خوشمزه باش!
مواظب این عزیز خوشمزه باش!

شب و روزگار خوش.

وحید ح زرقانی.



پ.ن یک :

شبکه های اجتمایی، بازی، یوتیوب، و...، اینا بد نیستن، در ذات خوبی هم دارن ولی، برای استفاده از خوبیشون نیاز به اراده دارید، برید فقط همون صفحه مفیده رو ببینید، فقط ویدیویی که میخواید رو سرچ کنید، ببینید، بیاید بیرون.

پ.ن دو:

من خودم از یوتیوب استفاده میکنم و بشدت معتقدم چیز فوق‌العاده‌ایه، ولی به شرطی که نشینی براوز کردن یوتیوب و وقتتو به فنا بدی.








نویسنده، ایده پرداز. ایمیل: vahidhamzeh1382@gmail.com
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید