من دو سالی هست که شروع به یادگیری پیانو کردم اما خب از اونجایی که درگیر کمال گرایی هستم پبشرفت آنچنانی نکردم تو این مدت بازهم کمال گرایی به سراغم اومده که چه وضعشه هنوز اونجوری که باید پیشرفت نکردی هنوز عقبی و خیلی از نشخوارهای ذهنی و شاید اطلاع نداشته باشین کسانی که به کمال گرایی مبتلا باشن تا حدودی هم دچار تنبلی و اهمال کاری میافتن که خب همون عقب میندازتشون اما خب الان دیگه به این موضوع آگاه هستم و توی ذهنم عین وضعیت قرمز شده وقتی که میبینم نشخوارهای ذهنیم شروع میشه تمام سعیمو میکنم که نزارم باز باعث بشه از کارام عقب بیافتم تا چندروز پیش که داشتم یه پادکستی رو باموضوع شاگردی کردن از رادیو مذاکره گوش میکردم
تو این پادکست اصل حرفش این بود که ما باید شاگردی کردن رو یاد بگیریم نه تنها از کسی بلکه از هر چیزی تو زندگیت حتی اگه یه شی کوچیک میبینی ازش بپرس این چه چیزی داره که من الان میتونم ببینمش و ازش یاد بگیرم تا اون روز یهو چشمم به این جا شمعی که عکسشم براتون میزارم نگاه میکردم
همینجوری که داشتم نگاش میکردم یهو انگار یه چیزی تو ذهنم جرقه زد که چقدر این با این مدل چیندنش شبیه پله شده و یه ندایی بهم گفت بله نیلوفر جان باید پله پله طی کنی تا بتونی به اون مقصدی که میخوای برسی پس به خودت فرصت بده تو هنوز اول این پله هستی خودتو و توانمندی هاتو دست کم نگیر و پشتکار داشته باش و تسلیم نشو
دوستان خوب من،به شما هم پیشنهاد میکنم به اطرافتون و پیامای که میتونین ازشون بگیرین توجه کنید خوب ببینید و شاگردی کردن رو یاد بگیرین و اسیر تله های ذهنیتون نشین.
