سرگذشت زمان ما

با شروع جنگ این جوان با استعداد که در حال تحصیل مهندسی در غرب و در بهترین

موقعیت بود همه را رها کرد و بی درنگ و شتابان برای دفاع از خانه در برابر هجوم متجاوز

به جبهه رفت و تا پایان ایستاد

دو کشور تا سر حد نابودی یکدیگر را کوبیده بودند و نوبت ساختن وطن ویران شده بود

او که شیفته علم و فرهنگ و هنر بود در همین مسیر به خدمتش ادامه داد

کم کم اهریمن حرص و طمع سوار بر جهل و تعصب و دروغ و نیرنگ شیپور جنگ قدرت را

مینوازد و او هم از ترکشهای زهرآلود آن در امان نیست

او که خود را وقف راستی و درستی کرده بود حالا آماج تهمت و افتراست

که درد و رنج آن و اذیت و آزارش طوریست که سختی جنگ در مقابلش ناچیز است

آواری از غم و غصه سرگردانی و پریشانی به جان لطیف و مهربانش فرو میریزد

خود را غریب و تنها و از هر سو نا باورانه در محاصره و اذیت و آزار میبیند

خانواده هم در این میان قربانیست و تحمل این حجم از مظلومیت و فشار را

بر همسر و پدر مهربان و محبوب خود ندارند

و چشم پدر نظاره گر آن است که خود شکنجه ای مضاعف برای اوست

چطور باید این وضع اسفناک را مدیریت کند

پناه میبرد به خوردن بغض و گریه های بی امان و در نهان

و به ابراز عشق و محبت به خانواده

برای تسکین و آرامش همسر و همراه و پشتیبان و سنگ صبورش

و آن دو نور چشم و پاره تنش که هراسان نگران او بودند

و این کابوس جانگداز و فزاینده ادامه داشت

تا سر انجام زمان ما را آن جگر پاره پاره و قلب شکسته و روح آزرده را

خدا در آغوش عشق و محبت و امان خودش گرفت

او سربلند این راه رفتنی را پرواز کرد و رفت

حال خانواده چطور باید و میتوانست این دوری و حجم از مصیبت و جفا را تحمل کند

هیچ کس جز خدا نمیتوانست این دلهای پر از داغ و درد را تسکین و التیام دهد

خدایا به زمان ما نشان بده که خانواده در زیر سایه رحمت تو تابلوی زیبای پر افتخارش را به

نظاره نشسته و از آن لذت میبرند و غرق شادیش کن

و به خانواده هم جایگاه و منزلت صبوریش را در مقابل آنچه بر او گذشت را نشان بده

و کامشان و زندگیشان را شیرین تر از عسل کن

و این مملکت علم و فرهنگ و هنر را و عشق و گذشت و بخشش را و ادب و تربیت را

و کار و اندیشه را به جایگاه شایسته اش برگردان.

تقدم به زمان ما و زمان همه زمانها:

قفس شکست و پر زدی به آسمان

به اوج قله دامن خدای مهربان

در آن مقام امن سربلندی و سرور

ز شر جهل جاهلان این زمانه دور

تلاش تو به راه حق به هدر نرود

سیاهی جهالت از سر خلق برود

دوباره عقل و خرد چراغ ره گردد

نسیم صلح و صفا ز هر کران بوزد

دوباره اهل جهان بسان یک پیکر

پر از محبت و عشق برای یکدیگر