ما می گیم و می نویسیم تا دیده بشیم چون تمام ما نیاز داریم به دیده شدن به پسندیده شدن به تشویق شدن . شاید بعضی از ما توانایی این رو داشته باشیم که برای خودمون بنویسیم ولی موضوع اصلی اینه که آیا واقعا برای خودمون می نویسیم یا ما هم برای دیده شدن این کار رو انجام می دیم ...
اولین چیزی که توی ویرگول نوشتم برای این بود که ببینم جرئت اش رو دارم یا نه می خواستم ببینم منم می تونم یا نه
اولین نظرات به چیزی که نوشته بودم از نظر من مهم ترین کلمات دنیا بود
و بعد خواستم باز بنویسم همون لحظه اما ... اما دیگه برای خودم نمی خواستم بنویسم ! هیچ چیز جذابی نبود، هیچ موضوعی برای نوشتن، و دیگه هیچ نظری نداشتم ، نظری برای نوشتن
اون لحظه پر بودم از احساسات
احساس هیجان از اینکه متنم رو کسی خونده و نظر داده و بعد استرس که بعدش چی بعدش کجا
هنوز هم نمی دونم برای چی باید نوشت نمی دونم برای چی می نویسم و نخواهم دانست نوشتن آن برای چیه !
فقط احساس کردم باید بنویسم چون ... چون نیاز داشتم به دیده شدن به مرئی شدن
و تلاشی بی هوده ...
