سلام
نمیدونم این متن رو چه زمانی میخونی
اولین دلنوشتم تو سال ۱۴۰۲ یا آخریش تو سال ۱۴۰۱
ولی اینو بدون که این متن مسلما برای من آخرین صحبتام با تو تو سال ۱۴۰۱ نیست
چه قبل این متن و چه بعدش تو هر لحظه قشنگ و حال خوب
تو هر لحظه دلتنگی به خودم میام میبینم دارم با تو صحبت میکنم
اما خب این متن رو هم مینویسم
که هم بمونه به یادگار هم شاید دلیلی باشه برای لبخندت
خوشحالم که یه سال کامل رو با عشقت سپری کردم و از برکت این عشق کلی حس و حال خوب رو تجربه کردم
این روزا اگه از من بخوای بدونی باید بگم که
من عاشق تو هستم و این گفتگو نداره
دلم واست تنگ شده و این دلتنگی رو با دنیا عوض نمیکنم
واسم خیلی جالبه که هر بار میخوام واست بنویسم بیشتر از قبل دوستت دارم و هر بار کلمه های کمتری برای بیان حسم پیدا میکنم
میدونی انگار حرف زدن از عشق نیاز به زبانی غیر از نوشته ها داره و برای فهمش نیاز به چیزی فراتر از چشم و گوش سر
پس به جای کلمه ها فقط مینویسم‌دوستت دارم
و تو خودت هزار حرف نگفته بخون ازین دوستت دارم ها
دوستت دارم برکت زندگیم
دوستت دارم هم دل روز ها و شب هام
دوستت دارم عاشق امام حسین علیه السلام
دوستت دارم محبوب قلبم
دوستت دارم دعای قنوتم
دوستت دارم دلیل لبخندم
دوستت دارم قوت قلبم
دوستت دارم...
پ.ن:خیلی خوشحالم که واست نوشتم
خیلی حس خوبی واسم داشت این نوشته
سال تحویل دعام کنیا
سلام منو هم به امام قشنگمون برسون
دوستت دارم با همه وجودم
تا این جهان بر پا بود این عشق ما بماند به جا
عیدت مبارک
