امروز روز دانشآموز بود.کارگاه ما در همسایگی یک مدرسه است.شعارهایی که امروز سر دادند،برای من یادآور خاطرات دوران تحصیل خودم بود.دوست داشتم کمی هم از نگاه کودکِ پراحساسِ پرسشگرِ طعنهزنِ درونم بنویسم. لطفا شما هم متنی که در ادامه میخوانید را با احساس کودک درون خود بخوانید و بگذرید.
انشای دوم:
_زود تند سریع بخونو برو. ریختِتو نبینم
_چشم آقا
بسیار مهم است که شعار را با راهکار اشتباه نگیریم. ادوارد مورو
ما هنوز فرق شعار و راهکار را نمیدانیم.تازه اگر فرقشان را بدانیم ،فکر میکنیم راهکار بهتر است! در صورتی که آقای مورو که خودش هم گزارشگر و خبرنگار بود و از اسمش هم مشخص است خارجی است،به ما هشدار داده که مبادا این دو را اشتباه بگیرم.
مردم عادی متعصبانه گوششان بدهکار نیست.
_متاسفانه
ببخشید.بله.متاسفانه مردم گوششان بدهکار نیست.هر چند سال یکبار هم با چند شعار خون داغ کن،مردم پای جعبهها جمع میشوند و در شعارها با هم تشدید فراق میکنند.ما هم
_دیوانه!تجدید میثاق!
بله،تجدید میثاق میکنند.ما هم هر روز صبح سرِ صف با قدرت تمام،جوری که حنجره تبدیل به پنجره شود و صدا به ادا،تمام دشمنانمان را میکشیم.ما حتی روز پدر،مادر خواهر،کودک و دانشجو و حتی روزهای ولادت و شهادت هم همین شعارها را میدهیم.حتی وقتی مردم خودمان در خیابان ها اعتراض میکردند،ما باز هم علیه دشمن شعار میدادیم.بعدش هم کلی احساس سلحشور بودن میکنیم.ما که عقلمان قد نمیدهد،ولی آقای مدیر میگوید:دُشمن از ماها به خاطر همین شعارها میترسد و هیچ غلطی نمیتواند بکند.میدانی چَرا؟ما که نمیدانیم ولی حتما خوب است که اینقدر اصرار میکنند.
با اینکه زور ما از دشمن و از خیلی جاهای دیگر بیشتر است،بازهم در زندگی ما دخالت میکنند.صاحبخانه ما میگوید چون دشمن پولش را گران کرده شما هم باید دو برابر گذشته پول بدهید.با این پول فقط زیر پله را به ما میدهد.همه ما با هم در زیر پله جا نمیشویم.ولی پدر من چون به شعارها ایمان دارد و حتی یک ما میتوانیم بزرگ روی طلق شکسته موتورش نوشته به ما و مادرمان میگوید :نترسید اینها همش حباب است،وقتی ترکید قیمت واقعیاش مشخص میشود.تازگی یاد گرفته موتورش را مجانی بیمه کند.چون ماه پیش همهچی یکهو گران شد،شرکتشان او را به مرخصی اجباری فرستاد.به ما که اینطور گفت.الان هم موتورش بیمه اشک مادرش است.خودش میگوید اعتبارش بیشتر از بقیه بیمههاست.
حتی کسانی که میخواهند مردم را کنترل کنند ،برای جلب نظر فقط شعار میدهند.مردم هم میدانند اینها شعار است،چون اگر راهکار بود که با ساختار جور نبود.ولی بیشترشان بازهم خوشحالند و امیدوار.چند شعار که من یادم هست را میخوانم تا شما هم خوشحال شوید آقا.
هر ایرانی یک مسکن
هر ایرانی یک خودرو
درمان ارزان برای همگان
آب و برق و گاز برای مردم است.رایگان.
همه مرد(ها)م باید درس بخوانندتحصیل تا پایان متوسطه،رایگان
نفت سَرِ سفره.
فرزند کمتر ، زندگی بهتر
فرزند آوری بیشتر ، نشاط و رفاه و برکت و زمین و ماشین بیشتر.
حتی چندتایشان با وجود اینکه حرف از بیتالمال و حقالناس میزدند یک عالمه پول را بردند تا با بچههایشان خارج را آباد کنند.با این حال موجب رنجش مردم ما نشدند.ما باز هم به این شعارها اعتماد میکنیم.
با وجود اینهمه شعار قشنگ عدهای گمراه غربزده فکر میکنند تا این حرفها اجرایی نشود فایدهای ندارد.اصلا قابل اجرا نیستند.راهکارِ برون رفت از بحران اقتصادی،فقر،انزوای سیاسی و آزادیهای اجتماعی اینها نیست.بعدش هم تازه اعتراض میکنند.ولی وقتی با نوشابه پذیرایی میشوند، پشیمان شده و کاملا متقاعد کننده میروند تلوزیون و از وصل بودنشان به غرب و ابراز ندامتشان میگویند.
ما مردم عادی باید بفهمیم چیزی که سازنده است و ما را از خطرات و بلایا دور میکند شعار است،نه شعور،نه راهکار.باید مراقب باشیم که شعار را با راهکار اشتباه نگیریم.
_آفرین.آفرین