چاشنی های مرگبار در ورزش

مردم باستان همواره درگیر جنگ و شکار بودند. بنابراین، هر تمدن در یک نسخه از هنرهای رزمی مشترک هستند یا با همه مبارزات خاص خود مبارزه می کنند. هنوز هم بیشتر مردم با شنیدن اصطلاح هنرهای رزمی به آسیا فکر می کنند. حدود 600 سال پیش از میلاد تجارت بین هند و چین رونق گرفت. اعتقاد بر این است که در این مدت اطلاعات مربوط به هنرهای رزمی هند به چینی ها و بالعکس منتقل شده است.طبق افسانه ها ، یک راهب هندی به نام بودی دارما انتقال چان (چین) یا ذن (ژاپن) به چین را هنگام انتقال به جنوب چین تسهیل کرد. تعالیم وی به فلسفه های هنرهای رزمی مانند فروتنی و خویشتنداری که تا امروز نیز ادامه دارد، وام بسیاری داد. در حقیقت، برخی از آنها آغاز ورزش های رزمی شائولین را به بودیهارما نسبت داده اند، گرچه این ادعا توسط بسیاری بی اعتبار شده است.

ماهیت ورزشهای رزمی

ماهیت ورزشهای رزمی، مبارزه است و یک مبارزه شامل سرعت، دقت و شدت است.

1. سرعت

سرعت به معنی اجرای سریع حرکات نیست، بلکه به معنی سرعت فوری در تغییر وضعیت بدن است. رقیب با تغییر فوری وضعیت بدن شما نمی تواند از چنگتان فرار کند. بنابراین سرعت، نکته ای انکارنشدنی در هنگام مبارزه است.

2. دقت

دقت به معنی اجرای درست حرکات، حتی با کمترین توان ممکن است. هنرجویان بامهارت، در ثانیه های آخر از حداقل توانشان استفاده می کنند. واکنش در ثانیه های آخر سبب حفظ قدرت، غافلگیری رقیب و پیدا کردن نقاط ضعف حریف می شود. بنابراین مبارزه را با یک ضربه ی عالی به پایان می رسانید.

3. شدت ( مرگبار بودن)

منظور از شدت و مرگبار بودن هنرهای رزمی، مقدار نیرویی است که بر نقاط ضعف رقیبتان اعمال می کنید. شدت می تواند آن قدر زیاد باشد که سبب مرگ حریف شود. بنابراین هنرجویان بامهارت، نباید با هر ضربه ای شروع کنند، مگر اینکه واقعا لازم باشد.

انواع ورزش های رزمی
به طور کلی ، ورزش های رزمی را می توان به 5 دسته متمایز تقسیم کرد: سبک های ایستاده یا ضربه ای(تهاجمی_تدافعی)، سبک های زمین زدن یا پرتابی، سبک های وابسته به سلاح، سبک های کم تأثیر یا مراقبه ای و MMA (سبک ورزشی ترکیبی). در کنار این، ظهور MMA باعث شده است که در سال های اخیر سبک های مختلفی با هم مخلوط شوند تا حدی که بسیاری از دوجوها مانند گذشته به نظر نمی رسند. صرف نظر از این، در زیر برخی از سبک های شناخته شده وجود دارد.

سبک های ایستاده یا ضربه ای(تهاجمی_تدافعی)

- بوکس

- کاراته

- کراو ماگا

- کونگ فو

- کیک بوکسینگ

- ته کو دو

سبک های مبارزه زمینی یا گلاویزی

- جیو جیتسو برزیلی

- سامبو روسی

- تیراندازی

- کشتی

سبک های زمین زدن یا پرتابی

- آیکیدو

- جودو

- هاپکیدو

- شوای جیائو

سبک های وابسته به سلاح

- لایدو

- کالی

- کمپو

سبک های کم تأثیر یا مراقبه ای

- باکوآژانگ

- تایچی

سبک های مبتنی بر چی گونگ

- ورزش MMA

- جیت کان دو

- نینجوتسو

مرگبارترین ورزش های رزمی

1- موی تای

نام دیگر این سبک رزمی “هنر هشت اندام می باشد”، دلیل این نام گذاری تمرکز شدید این سبک رزمی بر ضربات زانوها و بازوها می باشد. توانایی و مرگبار بودن این هنر رزمی برای کسی که تنها یک بار مبارزات موی تای را دیده باشد کاملا آشکار می شود و اصلا عجیب نیست که چرا این سبک رزمی در ده هنر رزمی کشنده دنیا گنجانده شده است. این سبک رزمی در تایلند شکل گرفته و برترین اساتید این سبک نیز تایلندی هستند.

2- کاپو کوئیالوا

سبک رزمی غیر معمول مردمان جزیره هاوایی که به لوا معروف است. تمرکز اصلی این سبک رزمی بر خرد کردن و شکاندن استخوان ها، جابجایی و جدا کردن اتصالات بدن و آشنایی با سلاح های مبارزه در اقیانوس می باشد. اسم پیچیده این سبک به معنای “دو ضربه" می باشد. این سبک از هنرهای رزمی در زمان های بسیار دور تا کنون در جنگ ها کاربرد داشته است. اساتید و هنرجویان این سبک بدن خود را با روغن نارگیل می پوشاندند و این کار توانایی دشمن را برای به دام انداختن آنها سخت تر می کرد.

3- باکوم

سبک رزمی باکوم با نام واکن نیز شناخته می شود. زادگاه آن کشور پرو می باشد که در خیابان های لیما شکل گرفت. باکوم ملغمه ای از چندین سبک رزمی مختلف است که با هدف بیشینه کردن میزان آسیب به حریف در کوتاه ترین زمان ممکن بنا شده است. بیشتر مبارزات باکوم به دلیل سلاح های مخفی مبارزان و فنون مرگبار آنها به مرگ ختم می شود.

4- صخره در زندان

بله! این نیز سبکی از هنرهای مرگبار رزمی است، ولی این بار نشات گرفته از زندان. این سبک رزمی بیشتر از فنون بداهه و من درآوردی زندانیان تشکیل شده است که در سیستم های کیفری آمریکا و در زندان های آنها شکل گرفت. افراد زیادی از این سبک مبارزه اطلاع ندارند و این سبک و فنون آن کماکان در دسترس معدودی قرار دارد.

5- پولیجیسم

پولیحیسم یا نام معتبر و شناخته تر آن بوکسینگ. این سبک رزمی را می توانید در سرتاسر جهان ببینید و مبارزات آن را از نزدیک مشاده کنید. تکنیک های این هنر رزمی در سایر سبک ها مانند مبارزات آزاد “ام ام ای” نیز به طور وسیعی به کار گرفته می شود. در این سبک رزمی، سر اولین و مهمترین هدف برای حریفان می باشد. این ورزش از صده 19 ام در بسیاری از کشور ها ممنون اعلام شد.

6- واله تودو

این هنر رزمی یکی از محبوب ترین سبک های مبارزاتی در برزیل می باشد که در آن تمامی بدن حریفان حین مبارزه با یکدیگر در تماس قرا می گیرد. این ورزش هیچ قانونی ندارد! برای حرفه ای تر شدن در این سبک بایستی تعداد بسیاری از سایر هنرهای رزمی را بیاموزید. در همچین مبارزاتی که معمولا بسیار مرگبار و خطرناک می باشند رسانه ها نقش پر رنگی برای پوشش دادن آنها انجام نمی دهند برای همین است که این گونه رویداد ها را زیر زمینی می توانید مشاهده کنید.

7- نینجوتسو

هنر رزمی نینجوتسو یا نام تکنیکال آن “شینوبی” در ژاپن بنیان گذاری شد. این هنر رزمی بر پایه فنون و سلاح های غیر معمول بوده و برای انجام امور جاسوسی و ترور افراد استفاده می شده است. در آن زمان نینجاها به عنوان غیر بشر یا “هینین” شناخته می شده اند.

8- راف و تامبل

این سبک و استایل مبارزاتی نشات گرفته از یکی از معدود سبک های موجود در ایالات متحده می باشد. پایه و بنیان گذاری فنون این سبک در اوایل انقلاب آمریکا بود که بر مبنای نهایت آسیب رسانی و تغییر فرم حریف بنا شد. فنون این سبک شامل آسیب رساندن به چشم حریف، قرار دادن تایسون بر زبان حریف و کشیدن آن به بیرون و سایر فنون خشونت بار می باشد.

9- لاین

سبک مبارزاتی لاین مخفف سبک رزمی نیروی دریایی آمریکا می باشد که در دهه 90 سازمان دهی و ارائه شد. این سبک کشنده رزمی هم اکنون در بسیاری از نیروهای ویژه در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. فنون این سبک مبارزاتی برای هر چه بیشتر کاربردی بودن هر ساله بروز رسانی می شوند. هدف نهایی این فنون از پای درآوردن حریف می باشد که اغلب اوقات حین تمرین به دلیل عدم وجود تیم پزشکی در دریا باعث بروز مشکلات عدیده ای می شوند.

10- کراو ماگا

کارآمد ترین و خطرناک ترین هنر رزمی حال حاضر دنیا، کراو ماگا می باشد. این سبک رزمی توسط آی دی دف “وزارت دفاع اسراعیل” یا نیروهای مدافع آنها سازمان دهی شده است. این ورزش در حقیقت تلفیقی از تمامی فنون رزمی کشنده از سایر سبک های دنیا می باشد و نام و اعتبار خود را علاوه بر تبلیغات زیاد از فنون آن سبک ها دارد. فنون مبارزاتی این سبک رزمی برای درد آور و صدمه رساندن طراحی شده اند و در نهایت هدف آنها از پای در آوردن حریف می باشند.