علی گرکانی ملقب به سپید آج نویسنده و محقق مسائل اجتماعی است.او نخستین کتابش را در سن 18 سالگی هنگامی که سن کمی داشت، با نام دریاچه مجنون در سال 1400_1401 منتشر کرد.و به گفته خودش آثار دیگری نیز در دست چاپ هستند و در حال نوشتن آنها است.دوستان و آشنایان او را با نام عطا نیز می شناسند به گفته خودش نام علی را پدر و نام عطا را مادر برای او انتخاب کردند.
خلاصه وضعیت زندگی نامه او
نام اصلی:علی گرکانی
زاده:3 شهریور 1383
شهر محل تولد: گرمسار
تخلص:سپید آج
پیشه: نویسنده،محقق مسائل اجتماعی ومشاور تحصیلی
سبک نوشتاری:رمان های روانشناختی،عاشقانه,داستان کوتاه و...
کتاب ها : دریاچه مجنون و...
علی گرکانی 3 شهریور 1383 در گرمسار زاده شد.تحصیلات دوران دبستان و دبیرستان را در گرمسار و در همان سن اولین داستان های کوتاه خود را در مجلات و انجمن های مدارس رونمایی کرد.به گفته خودش معلمان همیشه از داستان های او در جمع های خود تعریف می کردند و او را یک نویسنده در آینده می دانستند.دوران دانشگاهی خود را هم در شهر گرمسار در رشته روان شناسی سپری کرد و در آن دوره مقالات دانشگاهی مربوط به رشته خود را نوشت و جزو نشریه دانشگاهی نیز بود.او در سن کمی شروع به نوشتن کرد و در سن کم هم اولین کتاب خود را چاپ کرد.
در سال مهر ماه 1402کتاب او در جشنواره ای که در شهرستان شهریار برگزار شد مقام آورد و در اسفند همان سال در شهرستان گرمسار رونمایی شد این کتاب
هدف شما از نوشتن کتاب چیه؟هدف من از نوشتن کتاب بیان نظرم به قالب ادبی است جالب است که بدانید اولین کتابی که نوشتم طرفدار های زیادی پیدا کرد و حتی من می دیدم که با شوق از خواندن آن برایم تعریف می کردند.
نظرتون در مورد روان شناسی چیه؟ به نظر من علمی که تمام انسان ها باید آن را یاد بگیرند روان شناسی هست و این رشته می تواند در زندگی آنها کمک بکند خود من بر اثر یک اتفاق به سمت این رشته آمدم و بعد جذب آن شدم
تا حالا شده بگید کاش به جای نویسندگی مهارت دیگه ای داشتم؟خب پاسخ به این سوال یکمی سخت هستش اما بله من دوست داشتم اگر نویسندگی نبود خوانندگی را انتخاب می کردم و موسیقی برای من خیلی اهمیت بالایی دارد اما نویسندگی را خیلی دوست دارم و برای هرچه بهتر شدن در آن لحظه ای دریغ نمی کنم
استعداد نویسندگی شما چه زمانی کشف شد؟من از همان سن کودکی جملاتی در ذهنم می چرخید و از دهانم بیرون می آمد این رفتار برای اطرافیانم عجیب بود کم کم با شروع مدرسه معلمانم این نکته را متوجه شدند و حتی در زنگ انشا ها اولین نفراتی بودم که انشایم را می خواندم به مرور معلمان این ماجرا را با خانوادم در میان گزاشتند و من شروع به نوشتن کردم و در مدرسه برای پوستر های دیواری می نوشتم
چگونه کتاب می نویسید؟من هیچ گاه کتابی نمی نویسم!بلکه در ذهن من جملات تکرار می شوند و من فقط آنها را بر روی کاغذ می آورم.حتی شده که در مهمانی یا هنگام خواب این جملات به ذهنم بی آیند و من آنها را بنویسم یا که چون شرایط مهیا نبود برای همیشه فراموش شدند
نوشته هایتان را تغییر یا باز نویسی می کنید؟همیشه اینطور بوده که من متن را می نوشتم و فقط برای بار آخر می خواندم و آن را ثبت می کردم هیچ گاه نشده یک متن را تغییر یا که با نویسی کنم
نظرتان در مورد نقد آثار خودتان چیست؟من همیشه آثار خودم را نقد می کنم تا خودم اشکال آنها را پیدا بکنم تا از اینکه دیگران آنها را نقد کنند جلوگیری شود
آیا نوشته هایتان مخاطب خاصی دارد؟اصولا خیر و چون به من الهام می شود کسی در ذهنم نیست که برای او بنویسم اما گاهی نیز بله ممکن است مخاطبی داشته باشد
به نظر شما برای شروع کار یک نویسنده چه عواملی مهم است؟یک نویسنده باید در سطح جامعه و در بین مردم باشد تا بتواند خوب بنویسد و حرف دل مردم را بزند به قول معروف
آیا شده آثارتان نقد شود یا که از طرف شخصی مورد انتقاد قرار بگیرید رفتار شما چگونه بود؟ بله...فقط با لبخند به حرف هایشان گوش دادم البته که اگر نقدی درستی می شنیدم آن را عملی می کردم اما نقدی درست نشنیدم
حرفی برای نویسنده های تازه کار ندارید؟ خیر چون خودم هنوز اول راه هستم.اما تا می توانید بنویسید چه در غم چه در شادی
