شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
زنگها به صدا درمیآیند
آژیر ماشینهای آتشنشانی هم
میگویند پلاسکو خودکشی کرده
با یک پیت نفت
اما من برای تو مینویسم
پلاسکو تا آخرین لحظه داشت
شعری را میخواند
که من
برای خدا نوشته بودم.