شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
من هر چه می‌نویسم «باید»
چرا «شاید» از آب درمی‌آید؟
من هر چه می‌نویسم حوض
چرا کوسه از آب درمی‌آید؟
چه بر سر این دنیا آمده
که خودم هم نمی‌دانم؟
بعد از حل آخرین فرمول ریاضی
تو شماره‌ام را خواستی
و نمی‌دانم چه شد
که اکنون شاعر شیطنت چشمان تو شده‌ام
جوانی که سوگند می‌خوردند تمام معلمان
این انیشتین جوان
بی‌گمان
یک نابغه از آب درمی‌آید!
