شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
مرز مشترک را
سیم خاردار کشیدهاند
زخمابوسههای انگشتانم را
نادیده میگیرند بر پارههای روسری تو
و ضمیمهی روزنامهی حوادث
میم مینهای انتحاریست
که بر پای بر جای ماندهات یادگاریست.