غلامحسین ابراهیمی دینانی (زاده ۵ دی ۱۳۱۳ اصفهان) فیلسوف و نویسنده ایرانی است. بخشی از شهرت وی به علت پژوهش در فلسفه اشراق و سهروردی و احیای آن در سال‌های اخیر است. دینانی تسلط خاصی بر فلسفه ابن سینا، ابن رشد، سهروردی، ملاصدرا و به‌طور کلی نحله‌های فلسفه اسلامی و اندیشه‌های فیلسوفان مسلمان دارد. وی با بررسی تمامی آثار و نوشته‌های سهروردی تاکنون چندین کتاب مهم در رابطه با فلسفه و افکار او نگاشته‌است. هم‌اکنون استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران است. او در دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس، مذاهب اسلامی، آزاد اسلامی و شهید مطهری به تدریس فلسفه پرداخته‌است. ابراهیمی دینانی همچنین عضو پیوسته فرهنگستان علوم است. او در سال ۱۳۸۴ با کتاب دفتر عقل و آیت عشق، در سال ۱۳۸۵ با کتاب درخشش ابن رشد در حکمت مشاء و در سال ۱۳۸۹ با کتاب فلسفه و ساحت سخن برنده جایزه کتاب سال شد. او چهره برتر فلسفه ایران در اولین دوره همایش چهره‌های ماندگار است. تا به حال چندین مقاله و فیلم مستند نیز دربارهٔ این فیلسوف، نوشته و ساخته شده‌است.
استاد بزرگترین افتخار خودش را شاگردی علامه طباطبائی می داند: «من اگر علامه را نمی دیدم، حیرانی که در من وجود داشت، مرا به ورطه نابودی می کشاند» استاد فلسفه را پاسخ گوی مهم ترین و عمده ترین پرسش های انسان درباره معنای هستی و حیات می داند. از نظر وی تفاوت فیلسوف با مردم عادی در این است که از خارج از روزمرگی به زندگی می نگرد و درباره آن می پرسد.
ایشان از جمله شخصیت های فلسفی معاصر است که شاخصه های یک فیلسوف مسلمان را دارد و بدین گونه از بسیاری فیلسوفان معاصر ممتاز می شود. درک منحصر حکیمان متالهی چون امام خمینی (رحمت الله علیه)، علامه طباطبایی و میرزا ابوالحسن رفیعی قزوینی و برخورداری از ذهن نقاد و آزاداندیش، بیان جذاب و شیوا و رسا و قلمی روان و گیرا، او را به چهره ای محبوب در میان آنها که به فلسفه عشق می ورزند، بدل ساخته است. وی آثار فراوانی در حوزه فلسفه و تاریخ فلسفه تالیف و سالها تدریس منابع مهم فلسفی در حوزه و دانشگاه را در کارنامه خود ثبت کرده است.
یکی از ویژگی های استاد این است که آثارش را به زبان فارسی نوشته و در این باره می گوید: «چون کار فلسفی با زبان فارسی کم انجام شده است و بیشتر فیلسوفان به زبان عربی می نوشتند، آن ورزیدگی لازم در زبان فارسی پیدا نشد. بنده کتابهایم را به زبان فارسی می نویسم و مقید هم هستم به زبان فارسی بنویسم، هیچ وقت هم به زبان عربی نمی نویسم و می دانم که زبان فارسی توان بسیاری دارد.»
