12 برترین سنگین وزن های تاریخ بوکس
12. سانی لیستون: در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60، لیستون با ناک اوت بر کلیولند ویلیامز، نینو والدز، روی هریس، زورا فولی و ادی ماخن، قبل از گرفتن عنوان قهرمانی از فلوید پترسون در سال 1962، لیگ را ویران کرد. حتی پس از شکست های قاطع او. از نظر محمد علی، او به لطف قدرت وحشیانه، ضربات ویرانگر و قدرت KO در هر دو مشت، یک نیروی در لشکر باقی ماند.
11. لنوکس لوئیس: شکست های الیور مک کال و هاسیم رحمان، که هر دو با پیروزی های قاطع انتقام گرفت، این واقعیت را مبهم نمی کند که لوئیس سنگین وزن غالب دهه 1990 بود. او در برابر دیوید توآ، ایواندر هالیفیلد، مایک تایسون، تامی موریسون، ری مرسر و ویتالی کلیچکو به پیروزی های خوبی دست یافته است.
10. جیمز جی. جفریس: «دیگ‌ساز» برای دهه‌ها به‌عنوان یکی از برترین رینگمن‌های تاریخ ورزش مورد احترام بود، زیرا ترکیبی از قدرت استخوان‌شکن، دوام و استقامت شگفت‌انگیز به او اجازه داد تا در سال 1904 بدون شکست بازنشسته شود. شکست شش سال بعد از جک جانسون، با گذشت زمان، دستاوردهای او را پنهان کرد، اما هیچ بحثی در مورد پیروزی بر جیمز جی کوربت، باب فیتزسیمونز، جو چوینسکی و "ملوان" تام شارکی وجود ندارد.
9. جورج فورمن: یکی از سخت‌ترین مشتزنان تاریخ بوکس، هم به خاطر قدرت شگفت‌انگیز و هم به خاطر بازگشت باورنکردنی‌اش در دهه 1990 مورد احترام قرار می‌گیرد که به اوج بازگشت او به عنوان قهرمانی جهان دو دهه پس از از دست دادن آن در معروف "Rumble in the Jungle" انجامید. ” تخریب های وحشتناک جو فریزر و کن نورتون، به علاوه اسلاگ فستیوال افسانه ای او با ران لایل، هرگز فراموش نخواهد شد.
8. جک دمپسی: سریع، تهاجمی و قدرتمند، «ماناسا ماولر» بوکس را با سبک انبوه و تمام اکشن خود متحول کرد. بر جس ویلارد، ژرژ کارپنتیر، جیم فلین، بیگ بیل تیت، بیلی میسک، لوئیس فیرپو، گانبوات اسمیت و جک شارکی پیروز شد. او که در اوایل دوران قهرمانی خود مورد اهانت قرار گرفت، در نهایت چیزی کمتر از یک نماد آمریکایی شد.
7. لری هولمز: ضربه زدن فوق العاده، دست راست خطرناک، قلب فوق العاده، و قدرت بهبودی شگفت انگیز از جمله ویژگی هایی بود که "قاتل ایستون" به رینگ آورده شد. و آنها او را قادر ساختند که از جمله کن نورتون، ارنی شیورز، گری کونی، تیم ویترسپون، مایک ویور و ترور بربیک را شکست دهد. با داشتن عنوان قهرمانی جهان به مدت هفت سال، بازگشت اواخر دوران حرفه‌ای‌اش باعث شد که ری مرسر را شکست دهد و تقریباً الیور مک کال را ناراحت کند.
6. جو فریزر: مردی که آنها اسموکین جو می نامیدند در اکثر لیست های ATG به اندازه کافی محبت نمی کند، اما دو چیز نادیده گرفته می شود: 1. پیروزی نمادین و قانع کننده فریزر بر محمد علی، و 2. این واقعیت که او از نظر بهترین بوکسورهای شرکت کننده در قوی ترین دوران تاریخ بخش، تنها پس از علی است. پیروزی های غالب بر ادی ماچن، جورج چووالو، جیمی الیس، اسکار بوناونا، داگ جونز، باب فاستر، باستر ماتیس، جری کواری و جو بوگنر این موضوع را ثابت می کند. همانطور که جو دوست داشت بگوید، "ناف گفت."
5. راکی مارسیانو: با بالاترین درصد حذفی از تمام قهرمانان سنگین وزن و پیروزی های خود بر بزرگانی مانند آرچی مور، جرسی جو والکات، جو لوئیس و ازارد چارلز، "بلاک باستر بروکتون" شکست ناپذیر خود را یک جنگجوی برجسته نشان داد. قدرت، صلابت و شرطی شدن بی‌نظیر، کارت دعوت راکی بود، همراه با بی‌رحمی بی‌رحمانه‌ای که هیچ‌کس در دوران او نمی‌توانست در برابر آن مقاومت کند.
4. هری ویلز: امروزه بسیار دست کم گرفته شده، به راحتی می توان فراموش کرد که برای مدتی در دهه 1920، "پلنگ سیاه" بهترین سنگین وزن جهان بود و تقاضای زیادی برای مسابقه با قهرمان رسمی جهان جک دمپسی وجود داشت. هرگز به وجود نیامد با این حال، ویلز بر تعداد زیادی از سنگین وزن‌ها از جمله لوئیس فیرپو، بیل تیت «بزرگ»، کید نورفولک، سام لنگفورد، بیلی میسک، سم مک‌ویا، بتلینگ سیکی و جو ژانت که از نظر جنایی دست کم گرفته شده‌اند، پیروز شده است.
3. جک جانسون: اولین قهرمان سیاهپوست بوکس در مردان بزرگ به طرز قابل توجهی سریع بود، ضربه زدن بسیار سخت و با هر دو مشت خطرناک بود. حیله گر و باهوش، "غول گالوستون" نه تنها حریفان خود را شکست داد، بلکه اغلب آنها را با مهارت، هوشمندی و کنترل بی وقفه خود بر حلقه تحقیر کرد. از جمله دشمنان مغلوب او می‌توان به سم لنگفورد، تامی برنز، جیمز جی. جفریس، استنلی کچل، جیم فلین، جو ژانت و سام مک وی اشاره کرد.
2. جو لوئیس: قدرت مرگبار، زمان بندی و دقت شگفت انگیز، و 25 دفاع شگفت انگیز از تاج سنگین وزن، "بمب افکن قهوه ای" را به یکی از بزرگترین بوکسورهایی که تا کنون زندگی کرده است، در هر وزنی تبدیل کرده است. استعدادهای برجسته ای مانند مکس بائر، جک شارکی، باب پاستور، جیمز برادوک، تامی فار، بیلی کان، جان هنری لوئیس، مکس اشملینگ، جیمی بیوینز، لی ساولد و جرسی جو والکات را شکست داد. رکورد نهایی: 66-3، با 52 ناک اوت.
1. محمد علی: چرا علی شماره یک است؟ ساده: هیچ بازیکن سنگین وزنی در تاریخ با سه نفر از بزرگان مرگبار مانند لیستون، فریزر و فورمن روبرو نشد، چه رسد به شکست خوردن. اما این فقط برای شروع است. نورتون، کواری، پترسون، لایل و بوناونا را نیز پرتاب کنید. و ترل، شیورز و چووالو را فراموش نکنید. یا ویلیامز، الیس و فولی.
