متاسفانه امروزه فرق زیادی میان مدیر و رییس در ایران وجود ندارد، بطوری که هر دو سمت فقط ریاست می کنند. این در حالی است که مدیریت یک واژه و یک خاستگاه خاص محسوب می شود. وظیفه رهبری با رییس هم قابل انجام است و راه اندازی یک تفکر و یک هدف نیازمند مدیر است. مشاغلی که دارای یک جایگاه برای مدیریت هستند، صددرصد موفق تر و توانا تر از همکاران هم راستا که جای مدیر از رییس استفاده می کنند هستند .
شاید بپرسید از کجا می توان فهمید چه کسی رییس است و چه کسی مدیر ؟
مدیران اغلب دارای تحصیلات خاص و مدیریتی و تجربه کافی برای اداره امور از جمله ، برنامه ریزی ، تعیین پلان ، هدف گذاری و کنترل و هدایت منابع انسانی و مالی را دارند. اما در خصوص رییس می توان به کسی که دارای قدرت و نفوذ هست اشاره کرد ، کسانی که نه سواد مدیریتی و نه حتی تجربه کافی برای هدایت یک برنامه از پیش تعیین شده را ندارند ، فقط رهبری کردن کافی نیست تعیین استراتژی ، هدف گذاری و مدیریت نیروی انسانی و منابع مالی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اما عموما کمتر رییسی دارای خصوصیات های مدیریتی است .
یکی از ویژگیهای یک مدیر ارتباط مستقیم و موثر با تمامی کارکنان یک مجموعه می باشد ، مدیران باهوش اغلب رابطه ای صمیمی با کادر و کارمندان خود دارد. در حوزه ریاستی در دیدگاه سنتی این پدیده اخلاقی و مدیرتی بخوبی کنترل میشده و یکی از نقاط قوت مجموعه با روش ریاستی است. البته ناگفته نماند که هستند روئسا و مدیرانی که از این شگرد بسیار کارامد استفاده نمی کنند .
هرروزت را مدیریت کن .
