بیشتر بخندیم
به ترک دیوار بخندیم بدون یه دوست اسکل
تنهایی بریم پاساژ های میلیونی و همه چی رو قیمت کنیم
فقط جهت لجبازی تنهایی تو خیابون وسط ماه رمضون مگنوم 30 تومنی بخوریم
تنهایی وسط پارک بدوییم و جیغ بکشیم
تنهایی اهنگ بزاریم و بپر بپر کنیممم
دیوونه بازی کنیم
تنهایی
نه تنهایی که نه
بقول یه دوست «تک تک سلول های بدنت فقط و فقط دارن هر لحظه و بدون وقفه تمام تلاششونو میکنن»
با تک تک سلول هامون و تک تک اتم هامون جیغ بکشیم بدوییم و یهو از خونه بزنیم بیرون فقط جهت لجبازی با خانواده ی سختگیر که دقیقه ای مارو تنها گذاشتن
نمیدونم فقط چه مرگمهه
دوس دارم همین الان پامیشدم دقیقه ها پیاده روی میکردم یا سوار مترو میشدمو میرفتم سنگ میزدم به پنجره ی اتاق تک تک دوستام و بهشون میگفتم«یا با من میای بریم اسکل بازی در بیاریم یا دوباره این سوالو ازت میپرسم»
اصن ولشون کنن مگه قرار نبود تنها بخندیم؟؟
تنها میخندیم و تنها میدوییم
اصلاح میکنم با تمام اتم هامون میدوییم و با تمام اتم هامون میخندیم =))
اصلا کی گفته تنها بودن بده؟
عه اهنگ هالزی
تنهایی فیلم دیدن چشه مگه؟؟ وایی خدا بدوئم برم یکاری کنم وگرنه انقدر محکم دکه های کیبوردمو فشار میدم از جاشون بپرن بیرون =))
خب خدافظی میکنم و
یه سریال بهتون معرفی میکنم به اسم«Alice in Bordland» اگر بورد لندشو اشتباه نوشتم به بزرگی خودتون ببخشین یه معرفی کوتاه هم بخوام بدم ...
خشونت آمیز یچیزی شبیه اسکویید گیم ژاپنی (انیمه نیست) فک کنم 2-3 فصل 10 قسمتی باشه خودم تمومش نکردم
عاره دیگه موفق باشید
یه عالمه انرژی خوب*
