همه ما ساعت هایی از همه چیز متنفر می شویم : از جمع، خلوت، سکوت، ازدحام ، آدم های احمقِ عاقل نما، آدم های احمقی که به ما انگ حماقت می زنند و... . البته هر کدام از ما هم برای بروز این خشم و تناقض و ناامیدی از جهان هستی روشی داریم.
دکستر، دقیقا طبیعی ترین حالت بروز این هیجان را انتخاب می کند. پک کردن اعضای انسان هایی که حقشان مرگ است اما قوانین دست و پا گیر جامعه انسانی یارای اعطای حکم درست را ندارد و رأی بر آزادی آنها صادر شده است.
پیشنهاد می شود چون بعضی فریادها را باید در خفا و به کمک وسیله ای بروز داد.
