تاحالا شده به خاطر اینکه از دوستانتون طرد نشید مخالفت نکنید؟ با حرفای ازار دهنده انها بخندید و خودتون و گول بزنید که دوستای خوبی دارید؟ تاحالا شده لباس مورد علاقتون رو نپوشید که مبادا کسی فکر بدی راجع به شما نکنه؟ تاحالا شده سکوت کرده باشی که مبادا قضاوتت نکنند؟ تاحالا شده..؟
طبق آخرین تحقیقات انجام شده در دانشگاه هاروارد فردی به بیمارستان سالمندان رفت و از انها راجع به تنها حسرت زندگیشون پرسید. بلا شک همه انها گفتند تنها حسرت ما این بود که برای خود زندگی نکردیم، از قدیم الایام اجداد ما برای ادامه زندگی و بقا نیاز به تایید شدن داشتند، در غیر این صورت اتفاق های ناگواری برای انها می افتاد این ژن از اجداد به ما رسیده و جای نگرانی نیست اگر ما بخش زیادی از زندگی و روزمرگی هامون رو نیاز به تایید شدن توسط دیگران داریم، حتی منی که متن مینویسم تا دیگران لایک کنند؛
این ژن برای ما قفس میسازد، قفسی نامرئی که به ان (ناحیه امن) می‌گوییم، تا الان حکومت و هر چیزی که در دنیا اتفاق میفتد توسط انسان شکل میگیرد، این یعنی یک انسان میتواند دنیارو تغییر دهد، شاید ان انسان میتواند تو باشی، انسانی که بتواند دنیارا تغییر دهد، حتی دنیای کوچک خودش را، دنیایی که به همه بفهماند زندگی هدف است زندگی تنها خودت است، اگر تا الان دنیای خود را مانند طنابی به پای فرد دیگری متصل کرده اید که اگر ان فرد تنهایت بگذارد تو نیز زندگی خود را از دست میدهی، رها کن اگر مخالفت نکردی که طردت نکنند مخالفت کن، اگر لباس مورد علاقه خود را نپوشیده ای که راجع بهت حرف نزنند، لباست را بپوش؛
این یعنی به این نتیجه رسیدی که دنیای تو تنها خودت هستی. از ناحیه امن هاتون بیرون بیاید که جز خوشبختی و عزت نفس بالا چیزی برای شما رقم نمیزند، ان وقت است که میبینید نیاز به معجره نیست کافی است فقط خودتان باشید و به خود عشق بورزید
