از شفایابی با شناخت خودمون و روحمون و روانمون خوشم میاد. شاید یه نوعی به خودساختگی و خودشناسی و خودمراقبتی ام مربوط میشه.
اینکه اول خودم، دنبال راه حل باشم و اگر نتونستم به راه های دیگر مراجعه کنم.
خودم چاره ساز باشم؛ خودم مسئولیت بپذیرم، بعد راه حل خودش میاد.
در کل، جایی که درد است، درمان نیز همون جاست.
این مطالب که این سری در ویرگول مینویسم به پیوست وبیناریه که در مرداد ماه 1403 در ایسمینار برگزار کردم با نام "تراپیست رنگی"https://eseminar.tv/wb139992
بنابراین بهتره که با ما همراه باشین تا به یه سری آگاهی و مهارت کاربردی در زندگی و رشد فردی خودتون برسین. هورررررررررررررررررررررررررا ...
https://eseminar.tv/wb139992
در مسیر رشد که باشید از هنرهای هفتگانه و صدگانه طبیعت و خداوند برای داروی شفا نیز میتوانید استفاده کنید.
دارویی که خلاقیت و آرامش را به دنبال دارد. شادی را میافزاید و مغزت را برای رسیدن به خواستهات و زندگی درست و حسابی باز میکند و در این فرصت است که تو میرسی به هدفت و هدفمندبودن خودت، دنیات و رسیدن به کسی که یه دنیا برای آسایش و آرامش تو خلق کرده است.
اما چرا ART درمان و داروی شفا است؟
درگیری این ابزار مستقیم با مغز و امپراطور بدن است. نیمکرههای راست و چپ فعال میشود. دستبهدست هم میدهند و تو بی آنکه بدانی و متوجه باشی، زمانی را در آسایش و آرامش میگذرانی که خروجی هم دارد.
شاید شنیده باشید که هنرمندان جزو رده انسانهای محدودی هستند که هر دو نیمکرههای مغز آنها فعال است هم نیمکره چپ مغز و هم نیمکره راست مغز.
این در صلح رسیدن نیمکرهها در مغز برای چیه؟
قدرت خلاقیت و کار بادست و حواس پنجگانه، تمام نیمکرهها را به کار میاندازد.
اینکه میگویند، "داشتم کار هنری میکردم، گذر زمان را متوجه نشدم." پدیده و حالت فلو (flow state) یا «غرقگی» را شامل میشود. پدیدهای که توش هستی، اما گذر زمان را متوجه نمیشوی و اصلا برایت سخت نیست.
هر چی زمان این «غرقگی» بیشتر میشود، تو آرامتری، تو بی استرستری، تو بی اضطرابتری، تو شاکرتری، تو به خودت نزدیکتری، تو به خالق هستی و هدفمندی کائنات هوشیارتری.
وقتی تمام حواست با هم، برای رسیدن به تکلیف مغزت در تلاش است، شادی قرین لحظاتت است.
ایده، خلاقیت، به کارگیری حواس، رنگ، ابزار و تکنیک نوشتن، رسمکردن و... کلیدهای هنردرمانی و شادی است.
تا دلت شاد نباشه، تا شادی باهات عجین نشه، به خواستههات نمیرسی، به صلح درون نمیرسی.
دارو و شفا باهات است و هنر میشه ابزاری که تو خودت خلق میکنی و چی از این بهتر که این دارو سن و سال نمیشناسد، کودک و پیر نمیشناسد، بزرگ و کوچک نمیشناسد، زن و مرد نمیشناسد، سالم و ناسالم نمیشناسد، ثروتمند و ناغنی نمیشناسد، اما، پول و درآمد را میشناسد!
شاد باشید و تندرست