از صبح تا ظهر کتاب یک دقیقه برای خودم رو تموم کردم. از ایده‌اش خیــــلی خوشم اومد. می‌گفت یک دقیقه به خودت زمان بده، از خودت بپرس چه کاری می‌تونی برای خودت انجام بدی و بعد انجامش بده. خودت رو روزانه در آغوش بگیر و از خودت مراقبت کن. شاید ابتدا فکر کنید که این کار خودخواهیه؛ اما در اصل این کار یه آدم عاقله.
خب! علت اینه، وقتی خودت رو دوست داشته باشی و یه دقیقه به خودت زمان بدی اونوقت آروم‌تری و می‌تونی مهربون‌تر باشی، بهتر فکر کنی و راحت‌تر و بهتر تصمیم بگیری.
حالا اگه همین یک دقیقه رو دیگران هم انجام بدن همه با هم خوبن، کمتر عصبانی هستن و مهربون‌ترن.
یه مثال زده. مردی وارد خونه شد و با رفتار سرد همسرش مواجه شد. رفت توی اتاق و با عصبانیت لباس‌هاش رو درآورد چون انتظار داشت با اون رفتار بهتری بشه و نادیده گرفته نشه؛ اما قبل از اینکه به سالن برگرده یک دقیقه به خودش وقت داد و از خودش پرسید:
- چطوری می‌تونم آروم بشم؟
بعد به یاد آورد که همسرش با اینکه استقبالش نیومده ولی با این حال گفته سلام عزیزم. لبخندی زد و مهربون‌تر شد و پیش همسرش اومد. همسرش دچار سردرد بود و به همین راحتی از یه قهر و دعوا جلوگیری شد.
کتاب بعدی که می‌خونم (خدا آنگونه که می‌فهمم) نوشته ماهاتما گاندیه.
