این چند روز به واسطه اتفاقاتی که افتاده واقعا استرس دارم میگیرم و امروز دیگه اوجش بود... نمیدونم شما چه قدر در چنین موقعیت هایی گیر کردید، که نقطه ای هستید که هیچ چیز معلوم نیست و کلی اخبار ضد و نقیض میشنوید و از طرفی یه چیزی رو خیلی دلتون میخواد... و از اون ور اصلا رقابت با آدم هایی دارید که دوست هاتون هستند و از طرفی آینده کاریتون و شغل مورد علاقه تون... قرار نیست به کسی ظلم بکنید ولی خب این حس رو دارید که حالا شانس من رو نگاه کن...
چند سالی میشه که توی آزمون تخصص، ملت رشته ای که من میخوام رو خیلی هواخواهش نیستن به خاطر سخت بودن و کار زیادش و استرسش... ولی خب نهایتا رشته خیلی خوبی محسوب میشه... این یکی دو روز با چند تا از دوستام که همزمان امسال تخصص دادیم صحبت کردم و یهویی دیدم که از بین اطرافیان خود من کلی آدم یهویی پیدا شدن که همین رشته و همین شهر و محل رو میخوان:)))))
اینکه رقابت بر سر رشته هایی که این چند سال سید 1 بودن و از طرفی دانشگاه های تهران خیلی زیاد بوده و این خیلی طبیعی هست ولی خب اینکه یه دفعه دیدم برای رشته کم تر طرفدار همین امسال شانس من همه ملت و اطرافیان تصمیم گرفتن شهر خودمون بمونن و اینا یکم رو مخم رفت و استرسی شدم... من نمیدونم حدود رتبه بعضی هاشون چه جوری خودشون میگفتن که نه چندان خوب دادن ولی خب نمیدونی که این وسط حتی کی داره راست میگه و کی دروغ؛ هرکسی داره یه جورایی تلاش میکنه که بیشترین شانس رو برای خودش بذاره و منم به همین منوال... اگرچه که دوست ندارم به عمد و با دروغ گفتن رقیب کنار بزنم و به نظرم این جوری کار کردن اصلا احمقانه است و تهش هم نه خودت خوشحالی ( یا بهتره بگم من خوشحال خواهم بود) نه به دردت میخوره...
ولی برام یکم دردناک خواهد بود اگر نتونم اون طوری که دلم میخواد نهایتا رتبه ای بیارم که رشته و شهر مورد علاقه ام رو انتخاب کنم... ولی خب نهایتا نه میشه گردن کسی انداخت نه هیچی... شاید باید بیشتر تلاش میکردم:) و خب شانس اینکه دیگه هر رشته ای چه جوری یه سالی قبول میشن و ممکنه سر یه اختلاف جزئی اون شهری که میخوای رو نیاری، هست دیگه:))
تنها چیزی که دلم رو میسوزونه شاید نهایتا قبول شدن آدم هایی با سهمیه های رنگ و وارنگ 25 و 5 درصده که واقعا حقشون نیست...
اینکه یه نفر رتبه اش از تو بهتر شده بدون سهمیه حتی اگر به اندازه تو نخواد اون رشته رو و الکی انتخاب کرده باشه، بازم قابل هضمه چون بالاخره سیستم اینه که رتبه بالاتر حق انتخاب بهتری داره... ولی اینکه یه نفر رتبه خودش 3 برابر تو باشه و با سهیمه بیاد تخصص و از اون ور تو بری یه شهر کوچیک تر یا هرچی...
ولی خب زورم فعلا به هیچی نمیرسه... مجبورم این حجم از استرس رو تحمل کنم و عقل داشته باشم حداقل یه کارایی بکنم که بتونم نهایتا بهترین انتخاب رشته رو استراتژی بچینم...
باید بیشتر هم واسش وقت بذارم... واقعا از ته دلم میخوام این رشته و شهر رو و واقعا دوست دارم که قبول شم:) امیدوارم که خدا و ابر و باد و مه و خورشید یه حرکتی بزنن بی زحمت ایشاالله که واسشون جبران کنم:))))
