شهید ابراهیم رئیسی، در طول دوران فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود، به عنوان یک شخصیت برجسته و اثرگذار شناخته می‌شد. او همواره بر اهمیت گفتگو و تعامل با احزاب منتقد و مخالف تأکید می‌کرد. رئیسی به خوبی می‌دانست که برای پیشبرد اهداف اجتماعی و سیاسی، نیاز به ایجاد فضای گفت‌وگو و همفکری با تمامی گروه‌ها و جناح‌های سیاسی وجود دارد.
به عنوان مثال، در دوره‌ای که او به عنوان رئیس قوه قضائیه و رئیس جمهور فعالیت می‌کرد، جلساتی با نمایندگان احزاب مختلف برگزار می‌کرد تا نظرات و انتقادات آن‌ها را بشنود و در راستای بهبود عملکرد قوه قضائیه، از این نظرات بهره‌برداری کند. این رویکرد نشان‌دهنده تعهد او به دموکراسی و احترام به نظرات مختلف بود.
رئیسی به جای استفاده از زبان تفرقه‌انگیز و طعنه‌آمیز، سعی می‌کرد با استفاده از زبان مثبت و سازنده، به حل مشکلات بپردازد. او در سخنرانی‌های خود به‌وضوح بر ضرورت وحدت و همدلی تأکید می‌کرد و به جای حمله به رقبا، بر روی نقاط مشترک و اهداف مشترک تأکید می‌نمود.
برای مثال، در یکی از سخنرانی‌هایش، او به این نکته اشاره کرد که “ما باید به جای تقسیم و تفرقه، به دنبال راهکارهایی باشیم که همه ما را به یکدیگر نزدیک‌تر کند.” این نوع نگرش، به او کمک کرد تا به عنوان یک شخصیت مورد احترام در میان مخالفان و منتقدان نیز شناخته شود.
در نهایت، می‌توان گفت که رویکرد شهید ابراهیم رئیسی در تعامل با احزاب و گروه‌های مختلف سیاسی، نه تنها به تقویت وحدت ملی کمک کرد، بلکه نشان‌دهنده یک دیدگاه جامع و انسانی نسبت به سیاست و جامعه بود.
خوب است لحن رئیس جمهوری فعلی با جریان پایداری که رقیب او میشود را مقایسه و تحلیل کنیم
و
