چهار درس بزرگ که بایستی پایه های تفکر حاکم بر کسب و کارما باشند.

1) پیشرفت های آهسته و پیوسته داشته باشیم.

زیاد نباید به دورنماهای با شکوه دل خوش کنیم. هرکسی که مدعی انجام کارهای بزرگ است باید به او شک کنیم و هر کسی میخواهد دنیا را عوض کند بهتر است متواضع تر باشد

2) چابک و انعطاف پذیر باشیم.

اسم رمز چابک بودن بی برنامه بودن است. بهتر است ندانیم کسب و کار ما در آینده به چه کارهایی روی میآورد، برنامه ریزی ذات مغرور و غیر قابل انعطافی دارد. در عوض کاری که ما انجام میدهیم اینست که ایده ها را به بوته آزمایش میگذاریم و تجربه های موفق را دوباره تکرار میکنیم، خودمان را در میدان عمل محک میزنیم و از معیارهای قابل لمس استفاده میکنیم.

3) بهتر از رقبا عمل کنیم.

ما هرگز به دنبال ایده ایی که هنوز زمان آن نرسیده نمیرویم و یگانه راه برای خلق کسب و کار واقعی مان را استفاده از مشتریانی میدانیم که از قبل وجود دارند، بنابراین شرکت خود را بر اساس بهبود محصول شناخته شده ای میسازیم که رقبای موفق مان در حال حاضر اراِئه می کنند.

4) در ابتدا روی محصول تمرکز کنیم نه فروش.

اگر محصول ما برای فروش به تبلیغات یا فروشنده حرفه ای دارد، فاقد ویژگی های یک محصول خوب است. تکنووژی از اساس با ایجاد و توسعه محصول سر و کار دارد نه توزیع آن.

احسان مرشدلو چهارم مهرماه 1402