فیلم🍊

من از ادمی که هفت روز هفته رو بیرون بود تبدیل شدم به کسی که روزهاشو داره با فیلم ها میگذرونه

این مدت سه تا از فیلم هایی که رسول صدرعاملی در پروسه تولیدش نقش داشته رو دیدم،من ترانه۱۵سال دارم،دختری با کفش های کتانی و جنگل پرتقال

جنگل پرتقال رو خیلی دوست داشتم حتی ترکیب های رنگی این فیلم خاص بود چه برسه به دیالوگ هاش من چیزی از نقد فیلم سرم نمیشه اما به نظرم قشنگ بود

ادمایی مثل سهراب قصه اذیتم میکنن،اون ادمایی که فکرمیکنن با بزرگ تر کردن ضعف های بقیه و تبدیل کردن اون ها به جوک و سوژه کردن بین ادم های دیگه ادمای باحالی هستن اما واقعا از نظرم اینطور نیست

یا ادم هایی مثل مریم که انقدری بقیه رو مثل خودشون ساده میبینن که متوجه نمیشن دورشون چه اتفاقی داره میوفته

پی نوشت:فکر کنم به جای این همه فیلم دیدن باید چرخ زدن بی دلیل توی شهر رو شروع کنم🥲