خداوند میفرماید زمانی که بنده ام با انجام کردار نیک به من نزدیک شود،
«آن‌گاه به او عشق میورزم.
وقتی به او عشق میورزم،
گوش او میشوم که با آن میشنود،
چشم او میشوم که با آن میبیند،
دست او میشوم که با آن میگیرد
و پای او میشوم که با آن راه میرود.»
این است هدف نهایی عشق.
این همان نقطه ای است که انسان‌ها به خدا بازمیگردند، در آن هنگام عاشق و معشوق یکی میشوند.
در متون مربوط به عشق معمولا آن را قرب یا وصال و گاهی اتحاد خوانده‌اند.
این مرحله،تحقق کامل و غایی توحید است!
ویلیام سی چیتیک...فرازی از کتاب«عشق الهی»
