سلام، این متن را برای چالش کتاب خوانی طاقچه (شهریور ماه) می نویسم.
کتابی که برای این ماه انتخاب کردم، کتاب خودشناسی نوشته آلن دو باتن و ترجمه محمد هادی حاجی بيگلو می باشد.
این دومین کتابی هست که از آقای آلن دوباتن می خوانم. اولین کتابی که از ایشان خواندم کتاب "آرامش" بود، اون کتاب هم خیلی کتاب خوبیه، اگر دوست داشتین بخوانید.
برگردیم به کتاب خودشناسی، کتابی کم حجم اما بسیار مفید و انسان ساز است.
همان طور که از نام کتاب مشخصه، کتاب در زمینه خودشناسی است، که یکی از موضوعات و حتی شاید اصلی ترین موضوعاتی است که یک انسان برای رسیدن به آرامش و انسانیت باید به آن عمل کند.
شناخت خود، یعنی رسیدن به آرامش، یعنی دوری از استرس، یعنی رهایی از سرگردانی و آشفتگی، یعنی پرهیز از خشم. دقیقاً همان چیز هایی که همه ما در طول زندگیمان به دنبالشان هستیم.
البته، برای شناخت خودمان کار راحتی در پیش نداریم. در بخش اول این کتاب با عنوان "از خود بی خبری" اظهار شده که (گاه فهم دینامیک های سیاره ای در فضا برایمان ساده تر از درک سازوکاری است که در اعماق مغزمان در کار است)
ما از ذهنی بی خبر هستیم که تمامی مشکلاتمان نشأت گرفته از ذهن می باشد. چرا که تفکرات و احساساتی حل نشده در ذهن و مغزمان باعث به وجود آمدن آن مشکلات شده است و اگر آن مسائل حل نشده را به حال خودشان رها کنیم بزرگ و بزرگ تر می شوند تا این که به این مشکلات بر می خوریم. مشکلاتی هم چون: عدم آرامش، استرس، خشم، سرگردانی و آشفتگی و… . (تقریباً هر گاه در کار درونگری تعلل کنیم هزینه بالایی خواهیم پرداخت.)
ما باید برای رسیدن به خودشناسی با تفکراتمان و احساساتمان بجنگیم، چرا که این طرز تفکری که الان داریم حاصل تکاملی است، از میلیون ها سال گذشته. نمیتوانیم یک شبه به خودشناسی برسیم باید صبور باشیم و قدم به قدم پیش برویم تا به این مهم دست پیدا کنیم.
در این کتاب کاملاً صریح آمده است که چگونه می توانیم آن تفکرات و احساسات را ردیابی کرده، پیدایشان کنیم و در انتها حل و کنار بگذاریم.
در بخش های کتاب تمریناتی برای خودشناسی ارائه شده است. این تمرینات با سوالاتی ساده اما در عین حال عمیق پرسیده می شود.
در اینجا بخش های کتاب را به طور خیلی خلاصه می نویسم:
"تعمق فلسفی" بخش دوم: به ما کمک می کند وارد ذهنمان شویم و افکار و احساسات حل نشده را حل کنیم و کنار بگذاریم.
"هویت عاطفی" بخش سوم: به ما کمک می کند شخصیتمان را در واکنش به رفتار مثبت و منفی دیگران بهتر بشناسیم.
"روراستی و طفره روی" بخش چهارم: به ما کمک می کند با خودمان روراست باشیم و به خودمان دروغ نگوییم.
"قضاوت در باب خویشتن" بخش پنجم: به ما کمک می کند ندای درونیمان را در راستای موفقیت و آرامش تغییر دهیم.
"شک گرایی عاطفی" بخش ششم: شک گرایی عاطفی به معنای این می باشد که نسبت به عقاید و عواطف شدیدمان بسیار محتاط شویم. (من حکیم نیستم به این دلیل که می دانم، بلکه حکیم هستم چون می دانم که نمی دانم) این جمله از سقراط که برای همین موضوع در کتاب آمده است، متوجهمان می کند که اگر خودشناسی را خوب انجام داده باشیم آخرش باید به این نتیجه برسیم که هیچی نمی دانیم.
در انتها تشکر می کنم از این که وقت گذاشتید و این متن را تا آخر خواندید.
توصیه می کنم کتاب "خودشناسی" را هم هر موقع، وقت داشتید بخوانید.
