با دوست دخترم تازه کات کردم و رفتم خونه ی همپای دوندگیم. یه دختر روانشناس مستقل که ۶ سال از من بزرگتره و نقص هایی تو زیبایی صورتش داره و با اینکه ورزشکاره ولی هنوز اندام آنچنان خوش تراشی نداره. سن و زیبایی دو پارامتری هستن که اون رو دور میکنه از پارتنر مناسب بودن.
ولی آدم پرانرژی، مستقل، قدرتمند، مهربون و آزادیه.
تو خونه اش احساس کردم واسه من تله پهن کرد و هر کاری که لازم باشه تا یک مرد تحریک بشه رو کرد و وقتی کوچکترین move ای زدم، جوری واکنش نشون داد که این چه حرفیه و من اصلا دنبال همچین چیزی نیستم.
من میدونم که زن خیلی پیچیده است و بازی زیاد داره. طرف روانشناس هم که باشه دیگه نور علی نور میشه.
در کل باید حواسم باشه که باهاش وارد رابطه نشم.
من فکر میکنم آدن رابطه نیستم و نمیتونم شرایط حاکم بر رابطه رو بپذیرم. دختر لوندی میکنه و عین ماهی با کوچکترین اشتباهی میتونه سر بخوره. ولی از طرفی عین یه ماهیگیر خبره طعمه میندازه برای مرد و منتظره که مرد ابراز علاقه و نیاز کنه اونوقته که قلاب رو میکشه و دیگه راه فراری نیست. مرد اگر کم بذاره یا کوچکترین اشتباهی بکنه چنان عذاب وجدانی به مرد میده که همه ی عمر روح مرد رو آزار بده.