اگر میدانستم بچه های کلاسمان از کدام سیاره آمدند خوشحال میشدم
گمان نکنم از سیاره پرحرف ها همان هایی که بی وقفه و بدون مکثی صحبت میکنند زیرا ان ها عقایدشان ،ذهنیتشان، طرز حرف زدن و... مشابه هم است
اما
تنهایی خودشان را با دیگران تقسیم کردهاند آن ها چیزی به نام تنهایی ندارند ولی اگر روزی تنهایی تنها شوند دیگر خودشان را ندارند انگار صدایی درونشان فریاد میزند و ازارشان میدهد که باید به دیگران روی بیاورند
خودشان هم برای خودشان کافی نیستند
آخر تو چرا نمیتوانی با خود عشق کنی و طعم لذت را بچشی ، چرا خودت را به فراموشی سپردی ، چرا از خودت چشم پوشی میکنی
چرا حتما باید کیکی را که برای خود میگیری با دیگران سهیم باشی
[ کمی هم حواست به خودت باشد ]
