خواندن ۲ دقیقه·۶ ماه پیش

کی‌پاپ

کیپاپ

قسمت اول

یکی از بهترین تصمیمهایی که این اواخر گرفتم؛ رفتن به حوزهی هنری و تماشای مستند کیپاپ بود. قبل از پخش مستند سعی میکردم که انتظار خاصی از آن نداشته باشم تا بعد از تماشا ضد حال نخورم ولی برایم سخت بود. طراحی خلاقانهی پوستر و اینکه کارگردان مستند جوان بود باعث میشد توقعم بالا برود. با کیپاپ و کیدراما غریبه نبودم ولی هرگز به یک طرفدار تبدیل نشدم. اصولاً هیچ وقت طرفدار هیچچیزی نشدم. همیشه یک مصرف کننده بودم و این باعث میشد دید متعصبانه به مستند نداشته باشم ولی بعد از تماشای مستند فهمیدم که حتی اگر یک کیپاپر دو آتشه هم بودم؛ بازهم از دیدن مستند لذت میبردم و صد البته که به فکر فرو میرفتم. تا اینجا از حرفهایم مشخص شده که مستند کاملا بیطرفانه و بدون هیچ نگاه منفی و تعصبی ساخته شده بود. نکته این جاست که تا این حرف را به کسی میزنم به من میگویند که:« پس اثر منفیش بیشتره. طرفداراش بیشتر میچسبن بهش و اونایی که نمیشناسن هم میرن سمتشون. دارن قبح زدایی میکنن.»

اما مستند اینطور نبود. اول اینکه مستند دنبال مفاهیمی فراتر از کیپاپ بود. در مستند، کیپاپ صرفاً پرطرفدارترین دروازه ای بود که نوجوانها و جوانها برای نجات به سمت آن هجوم میآوردند.

حالا نجات از چه؟...

دوم اینکه قبحی نمانده که بریزد و سوم اینکه وقتی یک طرفدار این مستند را نگاه کند باعث میشود دو سوال بنیادی از خودش بپرسد.

۱ـ من چقدر طرفدارم؟

۲ـ چرا انقدر دوستشان دارم؟

این سوالها باعث میشود یک طرفدار تکلیفش را با خودش روشن کند و بداند که تا در طول سالهای هواداریاش در ازای آرامش و حس خوبی که بدست آورده چه چیزهایی را داده. خانوادهها و مسئولین فرهنگیهم همینطور با دیدن مستند و دو دوتا چهارتا کردن با خودشان؛ بالاخره دستشان میآید که در عوض داشتن نمرههای عالی از نوجوانشان و برآورده شدن انتظاراتشان از آنها؛ چه چیزی را دارند از دست میدهند و خودشان هم نمیدانند.

بگذریم...

بعد از مستند جو بدی من را گرفت و از آنجایی که طی سالها به خودم ثابت شده بود که قرار نیست جذب گروهی بشوم یا متعصبانه برخورد کنم؛ تصمیم گرفتم که با در دسترسترین کیپاپری که میشناختم مصاحبه بگیرم و روایت بنویسم.

این داستان ادامه دارد....

این هم تیزر از سایت هاشور بلیط تهیه و تماشا کنید.

منتظر قسمت بعدی متن هم باشید😉