ویرگول
ورودثبت نام
عبد الله عبدی
عبد الله عبدی
عبد الله عبدی
عبد الله عبدی
خواندن ۲ دقیقه·۷ روز پیش

یاد مرگ و قیامت (62) یادآوری مرگ و قیامت باواسطه‌ی امر مصنوعی (1) ساختن قبر مصنوعی و ارتباط با آن

   از بهترين، مؤثرترين و قابل لمس‌­كننده‌ترين امور به يادآورنده‏‏ی مرگ، ارتباط با قبر است. حالا اگر شد قبری که قبل از مرگ آن را برای خود مشخص کرده یا قبری که خود به طور نمادین درست کرده است. بسيار شنيده شده است كه بزرگان درگاه اله، از علما و نيز رزمندگان اسلام، در مكاني مناسب، شبه قبری مهيّا نموده و به خصوص شب­‌ها داخل آن شده و با خدای خويش راز و نياز می‌نمودند و خود را برای سكونت در جايگاهی تنگ و تاريک، تا روز قيامت آماده می‌ساختند.

«هان ای خود را گم كرده كه چيزی جز شهوات تو را سیر نمی‌كند، ديری نمی‌پايد كه همه‌‏‏ی زندگيت به اين مكان تنگ و تاريک خلاصه می‌شود. اين­جا پايان كيـف‌های توست. اين­جاست مكانی كه روزگار، تو را به زميـن می‌زند. اينجاست كه عزيزترين عزيزانت تو را داخل آن نمـوده، به رويـت خاک ريخته، آنگاه برای هميشه رهايت می‌كنند. آيا مي‏شنوی اين صدا را؟:

أ نَا  بَيْتُ  الْغُرْ بَةِ                     منم  خانه‏‏‌ی  غريبـی  

أَنَا بَيْتُ الْوَحْشَةِ                      منم خـانه‌‏‏ی وحشت

أَنَـا بَـيْـتُ الـدُّودِ                        منم  خـانه‏‏‌‌‌‌‌‌ی  كرم‌­ها

أَنَـا            الْـقَبْرُ                       منم        قبــــــر

أَنَا رَوْضَةٌ  مِنْ  رِيَاضِ  الْجَنَّةِ  أَوْ حُفْرَةٌ  مِنْ  حُفَرِ النَّارِ

من باغی از باغ­‌های بهشت يا حفره‌ای از حفره‌های جهنم هستم.[1]

   اين­جا تاريک است، با خود نور بياور. اين­جا غريبـی، مونسی با خود بياور. اين­جا لانه‏‏‌ی مارها و عقرب‌هاست، با خود دافعی بياور. اين­جا خانه‌‏‏ی فشارهای غير قابل تحمل است، راه گشايشی از آن­ها بجوی. اين­جا خانه‏‏‌ی همنشينی با کسی است که تجسم اعمال زشت توست، چاره‌ای بجوی. اين­جا خانه‏‏‌ی سؤال‌­هاست كه اگر بی‌پاسخ بمانند، گرزهای آتشين بر سرت كوفته خواهد شد. پس جواب‌­هايی مطمئن با خود همراه داشته باش.»

امیر المؤمنین علیه السلام فرموده‌اند:

«وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ‏ فَإِنَّ عَلَيْهِ مَمَرَّك‏»

«و قبرت را یاد کن که حتماً محل عبور توست.»

یادم می‌آید زمان دفاع مقدس، رزمندگان اسلام که ارتباط عمیقی با خدا و معصومین علیهم السلام داشتند گاهی این کار را می‌کردند. قبری درست کرده و شب‌ها در آن مناجات می‌کردند. پرواز به سوی ملکوت بال پرواز می‌خواهد و آنها حب دنیا را و دنیا را همچون قفس می‌دیدند و برای خروج از این قفس و قدرت دادن به بال پرواز لازم می‌دیدند با یاد مرگ و معاد به خصوص با ارتباط با قبر اگر چه مصنوعی به خواسته‌ی خود برسند.



1-    اصول كافي ج3  ص242

دفاع مقدسمرگ
۰
۰
عبد الله عبدی
عبد الله عبدی
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید