در متن «ماجرای فعالیت من در ویرگول» در مورد نحوه آشنایی و تاثیر دوره کارآموزی تولید محتوا بر روند نوشتنم توضیح مختصری دادم. اما در این متن قصد دارم این موضوع رو بیشتر بسط بدم و طبق تجربه‌ی اندکم در زمینه سایر فضاهای آموزش تولید محتوا، نکته‌هایی رو در مورد این دوره بگم و مواردی رو که دوست داشتم در کارآموزی وجود داشت رو مطرح کنم.
همه ما می‌دونیم یه دوره آموزشی مفید باید برنامه مشخصی برای آموزش داشته باشه تا شرکت‌کننده‌ها طبق یه نقشه راه پیش برن و البته با انجام تکالیف مشخص یادگیری‌شون رو کامل کنند. اما نکته مهم‌تر اینه که، تکالیفی که انجام می‌دن توسط یه شخص کاربلد بررسی بشه. تا اشکالات کارشون رو بفهمند و از تکرارش جلوگیری کنند.
این سه ویژگی در دوره آموزشی آقای اسماعیلی وجود داشت و ما با ورود به این دوره می‌دونستیم به عنوان تکلیف روزانه باید متنی با حداقل 500 کلمه بنویسیم و در کنارش متمم خوانی رو داشته باشیم. مهم‌تر اینکه آموزش قدم به قدم بود و با بررسی تکلیف نوشته شده به ایرادات‌مون پی می‌بردیم.
هر زمان هم سوالی داشتیم می‌تونستیم بپرسیم و با روی گشاده پاسخ داده می‌شد. برخلاف هر دوره کارآموزی دیگه‌ای این فعالیت یه سر سود بود و ما هر آموزشی که می‌دیدم در راستای ارتقا دانش خودمون بود و سودی برای طرف مقابل نداشت.
من این دوره آموزشی رو دوست دارم؛ چون با وجود رایگان بودنش وقت می‌ذارند و با صبر و حوصله برای یادگیری‌مون تلاش می‌کنند. واقعیت اینه که فکر نمی‌کردم دوره با این تعداد محدود ادامه پیدا کنه و تا اینجا پیش بره. دیدن پیشرفت بچه‌های گروه از نکات مثبتیه که حس خوبی رو به آدم انتقال می‌ده.
موضوع بعدی درک شدن توسط آموزش‌دهنده‌هاست که انگیزه برای پایبند بودن به انجام تکالیف رو در ما افزایش می‌ده. در واقع ارتباط صمیمی ویژگی مهمیه که نمی‌شه از اون چشم پوشی کرد. چنین دوره‌هایی بخصوص برای کسانی که دور از پایتخت هستند فرصت طلایی محسوب میشه که نباید از آن غافل شد.
مهم‌ترین دستاورد این دوره برای من مدیریت زمان و برنامه‌ریزی برای انجام کارهای روزانه‌ام بود. همچنین افزایش سرعت نوشتن متن نیز توانایی بود که با این چالش تقویت شد و البته آشنایی با آدم‌های خوبی که میشه امیدوار بود که فضای مجازی می‌تونه جایی برای ارتباط‌های موثر و مفید نیز باشه.
ورود به این دوره فرصتی فراهم کرد تا بتونم با تمرکز بر نقاط ضعفم اون‌ها رو برطرف کنم و زمان پرتم رو کاهش بدم. در این مدت آموختم که توانایی‌های ما فراتر از تصوراتمونه و اگر می‌خوایم پیشرفت کنیم باید با تلاش بیشتر و افزایش انگیزه بر ترس‌ها و ضعف‌هامون غلبه کنیم.
بنظر من انتقال تجربه برای آموزش همیشه بهتر از خووندن متن‌های خشک آموزشیه؛ چون هم مسیر آموزش و سرعت یادگیری کوتاه‌تر میشه و هم درک مطالب بواسطه نوع آموزش بهتر و ملموس‌تره. از این‌رو اگه در این دوره، جلسات آموزشی آنلاین بیشتری در راستای هدف اصلی کارآموزی برگزار می‌شد عالی بود.
همچنین تنوع در نوع آموزش یکی دیگه از راه‌هایه که از کسل بودن و یکنواختی مسیر یادگیری کم می‌کنه. مثلاً اگه بعد از مدتی بجای اختیاری بودن موضوع روزانه نویسی، موضوع واحدی به اعضا پیشنهاد می‌شد فرصتی پیش می‌اومد تا با خووندن متن‌های همدیگه، یه موضوع رو از نگاه‌های مختلف بررسی کنیم.
این روش شاید وسعت دید ما رو نسبت به یک موضوع گسترده‌تر می‌کرد و خودمونم هم می‌تونستیم با مقایسه متن‌ها به بخشی از اشکالاتمون پی ببریم و اینکه هدف اصلی دوره یعنی نوشتن متن‌های تجاری زودتر شروع می‌شد تا کارآموزی رو جدی‌تر و هدفمندتر ادامه می‌دادیم.
هر چند اگه منصف باشم فکر می‌کنم بخش زیادی از این مواردی به خود ما بستگی داره و اگه زمان بیشتری برای دوره بذاریم احتمالاً به چنین مراحلی هم می‌رسیم.
بحث تولید محتوا تا جایی که دانش من اجازه می‌ده بشدت به تلاش خود شخص بستگی داره و البته با کمک یه راهنمای کاربلد میشه این مسیر رو کوتاه‌تر کرد. از این‌رو پیش‌بینی انتهای دوره برای منی که قدری محتاط هستم مشکله؛ چون فکر می‌کنم فعلاً زوده در مورد این موضوع نظر بدم. اما با توجه به تلاش‌های آموزش‌دهنده‌ها اگر همه برنامه‌های مشخص شده رو درست پیش ببرم قطعاً می‌تونم موفق بشم.
در آخر می‌خوام از همه‌ی اعضای این تیم برای آموزش‌هایی که در این مدت دریافت کردم تشکر کنم و امیدوارم در آینده‌ای نه چندان دور من هم بتونم با اقدامی مشابه این گروه قدمی هر چند کوچک اما مفید بردارم.
خوشحال می‌شم پیشنهادتون رو در مورد آموزش تولید محتوا بشنوم.
