حمامی که درب نداشت

و متنفرم از وقت هایی که می گویند کافی نیستم، آنقدرها نیستم که انسانی خوب مرا بخواهد،آنقدر خوب نیستم که کسی مرا گرامی بدارد

آنقدر ها نیستم که انسانی خوب عاشق من شود!

چرا؟ چشم های زیباتر دنیا را زیبا تر می بیند؟ پوست های شفاف نوازش را بهتر می فهمند؟ لب های قرمز تر کلمات دوست داشتنی تر می سازند؟

چقدر باید خوش شانس بود تا عشقی بی قید و شرط نصیبتان شود؟من اما فکر میکنم همه لایق این هستند که به خاطر انسانی که همین حالا هستند دوست داشته شوند، نه چیزی که در رویاهایشان یک روز به آن تبدیل می شوند و یا فردی که دیگران انتظار دارند باشد

عشق باید در مسیر انسان خوب بودن با تو همراه شود، عشق که منتظر نمی ماند لاغرتر یا چاق تر شوی،شغل بهتری به دست بیاوری و دندان هایت را کامپوزیت کنی...

عشق دقیقا وقتی می آید که خیال می کنی کافی نیستی :)

عشق که