حالا برای بازگشت به تهرانِ آلوده مشتاقم!
امید دارم میان آلایندههای پراکنده در ذرات هوایش تاریکی های درونم به چشمم نیاید،آنوقت شاید میان شناخت های سطحی اطرافیان بتوانم تمام منی که در کوهستان های زاگرس دل های شکسته ی زیادی را زیر تختش پنهان کرده بود را هرچند موقتی، فراموش کنم.