مشکلاتی در نوشتن

به همان اندازه که توانایی در بیان مقصود از طریق کلام و زبان مهم است، به همان اندازه نیز توانایی بیان مقصود از طریق نوشتن، دارای اهمیت است.

بیان نوشتاری مستلزم کسب مهارت در سه زمینه‌ی اصلی است:

دستخط

هجی کردن

انشا.

اگر چه بیان افکار و احساسات می‌تواند مهم‌تر از جنبه‌های مکانیکی نوشتن باشد، ناخوانانویسی، هجی کردن غلط و اشتباهات دستوری می‌توانند درک معنی یک مطلب نوشتاری را دشوار کنند.

مشکلاتی که دانش آموزان در نوشتن دارند، شامل:

بد نوشتن شکل حروف

دشواری در روان‌نویسی

بزرگ یا کوچک نوشتن حروف

بالا یا پایین خط نوشتن

به هم چسبیده یا خیلی فاصله‌دار نوشتن کلمات

کندنویسی

و نظایر آن‌ها است.

برای ارزیابی عملکرد نوشتن معمولاً معلمان با گفتن چند دیکته، اشکالات و اشتباهات دانش آموزان را مشخص و دسته‌بندی می‌کنند.

مداخله‌هایی که می‌تواند به پیشگیری از اختلالات نوشتن کمک کند، شامل:

الگودهی و تمرین شاگردان

استفاده از تقویت

یاد دادن خودآموزی

و خود ثبت کنی است.

همچنین مداخله‌های ترمیمی مختلفی به منظور رفع اختلالات نوشتن دانش آموزان به کار می‌رود که اغلب مبتنی بر کوشش‌های معلم کلاس است.

«انشانویسی» از مهارت‌های بسیار مهم ادراکی است و اغلب دانش آموزان در نوشتن آن مشکل پیدا می‌کنند، زیرا انشانویسی نوعی نوشتن بیانگر است، یعنی شاگرد باید افکار و احساسات خود را در قالب کلمات ریخته و به مخاطب خود منتقل کند.

برخی مداخله‌های ترمیمی شامل:

شیوه‌های آموزشی اثربخش

ایجاد راهبرد خودتنظیمی

مداخله‌های راهبرد یادگیری

و تدریس علنی گام‌های فرایند نوشتن است.

استفاده از تدریس علنی گام‌های فرایند نوشتن شامل برداشتن گام‌هایی نظیر:

استفاده از کارت یادآوری

برگه‌ی برنامه‌ریزی

چک لیست نوشتن است.

علاوه بر این، آموزش آداب نوشتن هم برای ترمیم اختلالات نوشتن به کار می‌رود که شامل:

بازخورد هدایت شده

تقویت

دستور داستانی

و فنون شناختی_رفتاری است.

منبع مقاله: روان‌شناسی، آموزش و توانبخشی افراد با نیازهای ویژه، تألیف: دكتر عباسعلی‏ حسين‏ خانزاده.

مرکز آموزشی – توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری ذهن فرزام با برگزاری دوره‌های بهبود اختلالات یادگیری آماده خدمات رسانی به شما والدین گرامی و فرزندان دلبندتان می‌باشد.