در ابتدا به این سوال پاسخ دهید : ما چرا به درخت میگوییم درخت؟
چون گذشتگان ما به ما یاد دادند و گفتند به درخت بگوییم درخت چون گذشتگان آنها به درخت گفتند درخت ما اگر در آمریکا یا انگلیس به دنیا آمده بودیم قطعا به درخت نمگفتیم درخت میگفتیم ، tree
ما حتی دینمان هم برای خودمان نیست برای نسل های قبلی بوده که در حال حاضر به ما رسیده.
نسل های پیشین دینشان ، اعتقاداتشان ، افکارشان و حتی زبان و نوع حرف زدنشان نسل به نسل آمده و حال به ما رسیده و حال ما تمامی این افکار و رفتار و دین اعتقادات و میگیریم و بعد به فرزندانمان میدهم و فرزندانمان به فرزندانشان میدهند که اگر گزینه های اشتباهی یعنی یک اعتقاد اشتباه یا یک فکر اشتباه و یا ... وارد این چرخه شود ، آلودگی نسلی را ایجاد میکند.
ما به عنوان والد برای فرزندانمان فیلترهایی میسازیم . برای مثال : کودکی در موقعیتی قرار میگیرد که مورد مسخره میشود ، از آن موقعیت به بعد هر کسی را ببیند در حال خندیدن است در واقع فکر میکند که دارند کسی را مسخره میکنند حال اگر مخاطب خودش باشد ، فکر میکند دارد مسخره میشود و حالش بد میشود .
این فیلتر ها را در ابتدا مادر و پدر ، بعد مدرسه و بعد جامعه و... برای کودک ایجاد میکند .
فرد از پشت آن فیلتر های ایجاد شده در کودکی باید جهان را تماشا کند ، مردم را ببیند و این فیلتر ها از گذشتگان به ما رسیده و در نوع نگرش و نوع رفتار ما تاثیر میگذارد.
با وجود همه ی این تفاسیر چرا نباید اطرافیانمان را ببخشیم .
مادرم مدام با من دعوا میکند و به من سخت میگیرد ، چطور میتونم با این کنار بیام و ببخشم ؟ به این فکر کنید که حتما او هم مادرش سخت گیر بوده و با او دعوا میکرده و یاد گرفته . پدرم صدایش را بالا میبرد چون پدرش فردی بوده که در هنگام عصبانیت داد میزده .
این به این معنا نیست که اجازه دهید هر فردی با شما هر طور که دوست دارد رفتار کند به این معناست که رفتار مناسب در برابر اشتباه فرد مقابل انجام دهید اما از درون آرام باشید و بپذیرید و آن فرد را ببخشید چرا که آن فرد در سطح آگاهی که در گذشته برایشان ایجاد شده رفتار میکند.
