برادری و برابری

به نام خدا

پارت بیست و سوم

مسجدالنبی که به دست پیامبر و مهاجران و انصار ساخته شد، نه تنها جایگاه نماز، بلکه پناهگاه یتیمان، مدرسه‌ی علم و سنگر اتحاد بود.

همانجا پیمان برادری بین مهاجر و انصار و تمام قبایل با هر آیینی خوانده شد که دل ها را بهم نزدیک کرد.

قبیله اوس و خزرج که پیامبر آن ها را انصار میخواند تا چند سال پیش درگیر جنگ های خونین بودند، حال اکنون دوشادوش هم بدون کینه و دشمنی به مسجد میرفتند.

آنها بسیار پیامبر را دوست داشتند، چرا که او با گرمای مهر و لبخند، دل ها را به گفت و گو و خنده دعوت می کرد و مانند برادری مهربان با صمیمت و محبت با آنان سخن می گفت.

در میان گفت و گوها یکی از بزرگان قبیله اوس که کنار بزرگی از خزرج نشسته بود گفت:« چه روزگاری بود... هنوز صدای فریاد های جنگ با خزرج در گوشم هست، حالا کنارشان می گویم و میخندم.»

مرد خزرج نگاهی به او انداخت و گفت:« من هنوز جای زخم برادرم را از نیزه تو به یاد دارم. اما امروز ما به برکت پیامبر(ص) برادر شده ایم.»

پیامبر با شنیدن این سخن در جمع بزرگان فرمودند:"ای مردم! خداوند دل های شما را بهم نزدیک کرده است. بیایید پیمانی ببندیم که دیگر میان شما دشمنی نباشد. این خانه، خانه خداست؛ و شما اهل این خانه اید."

این پیمان به عنوان «میثاق مدینه» شناخته شد، پیمانی که شامل اصولی برای هم زیستی مسالمت آمیز بین مسلمانان، یهویان و قبایل مختلف مدینه بود. و پیامبر به عنوان مرجع حل اختلافات تعیین شد.
پیامبر که بند به بند پیمان را خواند، همه با رضایت امضا کردند. و این چنین مدینه از شهری پراکنده و پرتنش، به خانه گرم و متحد برای مسلمانان بدل شد.
مسجدالنبی، که دیوارهایش از سنگ و خشت ساخته شده بود، هر سنگ و خشتی از آن، آکنده از ایمان، مهر و اتحاد بود؛ و همین، آن را از هر بنای زرین و پر زرق‌وبرقی که بوی کفر، فخر و نفاق می‌داد، ارزشمندتر می‌ساخت.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱. پیمان برادری (مواخاه) میان انصار و مهاجر

· السیرة النبویه ابن هشام (ج ۲، ص ۱۵۰–۱۵۱)
· تاریخ الطبری (ج ۲، ص ۲۷۸)
· صحیح البخاری (کاب المناقب، باب إخاء النبی)

ـــــــــــ

۲. پیمان میثاق مدینه (صحیفه المدینه)

· السیرة النبویه ابن هشام (ج ۲، ص ۱۴۷–۱۵۰)
· طبقات الکبری ابن سعد (ج ۱، ص ۲۶۳–۲۶۷)
· تاریخ یعقوبی (ج ۲، ص ۴۱)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ