توکوفرول یک عنصر شیمیایی طبیعی است که در انواع غذاها یافت می شود. معمولاً به معنای عمومی ویتامین E نامیده می شود، زیرا ویتامین E از توکوفرول و عناصر مشابه تشکیل شده اند. رایج ترین شکل این عنصر آلفا توکوفرول نام دارد و انسان فقط می تواند آلفا توکوفرول را متابولیزه کند.
توکوفرول یک ماده مغذی ضروری است، به این معنی که بدن ما آن را تولید نمی‌کند، بنابراین باید آن را از غذاهایی که می‌خوریم دریافت کنیم. به طور معمول، ویتامین E به صورت مصنوعی نیز تولید می شود. توکوفرول دارای خواص آنتی اکسیدانی است و نقش کلیدی در سلامت مغز، چشم، قلب و سیستم ایمنی فرد و همچنین در پیشگیری از برخی بیماری های مزمن دارد.
توکوفرول در مقادیر کنترل شده به یک رژیم غذایی سالم کمک می کند. از جمله فواید سلامتی آن عبارت است از:
یکی از بزرگترین فواید توکوفرول خواص آنتی اکسیدانی آن است. رادیکال‌های آزاد در بدن در طول زمان باعث آسیب می‌شوند که به عنوان استرس اکسیداتیو شناخته می‌شود. این شکل از استرس می‌تواند منجر به التهاب مزمن شود. استرس اکسیداتیو با تعدادی از بیماری‌ها و شرایط مزمن از جمله سرطان مرتبط است. توکوفرول از بدن در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می کند.
درست مانند بقیه بدن، رادیکال های آزاد می توانند به مرور زمان به چشم آسیب برسانند. فعالیت آنتی‌اکسیدانی توکوفرول ممکن است در پیشگیری از دژنراسیون ماکولا و آب مروارید، دو مورد از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی مرتبط با سن، نقش داشته باشد. توکوفرول می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو روی شبکیه کمک کند و حتی می‌تواند به ترمیم شبکیه، قرنیه کمک کند.
سلول‌های ایمنی به شدت به ساختار و یکپارچگی غشای سلولی وابسته هستند، که با افزایش سن افراد تمایل به کاهش دارند. به عنوان یک آنتی اکسیدان، توکوفرول می تواند از پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب ناشی از آن به غشای سلول های ایمنی به جلوگیری از آسیب سیستم ایمنی مرتبط با سن کمک کند.
تحقیقات اخیر نشان می دهد مکمل توکوفرول باعث کاهش ALT و AST (که نشانگرهای التهاب کبد هستند) در بیماران مبتلا به NAFLD (بیماری کبد چرب غیرالکلی) می شود. همچنین مشخص شد که سایر پارامترهای مرتبط با بیماری مانند کلسترول LDL، گلوکز خون ناشتا و لپتین سرم را بهبود می بخشد.
تصور می شود که بیماری های شناختی مانند آلزایمر با استرس اکسیداتیو مرتبط هستند که باعث مرگ سلول های عصبی می شود. تصور می‌شود گنجاندن آنتی اکسیدان‌های کافی، مانند توکوفرول در رژیم غذایی به محافظت در برابر این امر کمک می‌کند.
اکسیداسیون لیپوپروتئین های با چگالی کم (LDL) و التهاب ناشی از آن در بیماری عروق کرونر قلب نقش دارد. اشکال مختلف توکوفرول روی هم اثر بازدارنده‌ای بر پراکسیداسیون لیپیدی، کاهش لخته شدن شریانی و تولید اکسید نیتریک نشان داده‌اند که به طور بالقوه می‌تواند خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را کاهش دهد.
توکوفرول ها آسیب اکسیداتیو معمولی به استخوان را کاهش می دهند و مانع از دست دادن توده استخوان مرتبط با افزایش سن می شوند. توکوفرول ها می توانند با از دست دادن طبیعی استخوان مبارزه کنند و همچنین از رشد استخوان و جایگزینی استخوان حمایت کنند.
توکوفرول قطعاً یک ماده مغذی مفید است. در مقادیر بسیار کم ممکن است به رفع مشکلات چشم، پوست، ماهیچه‌ها، سیستم عصبی و ایمنی کمک کند. در حالی که مقدار بیش از حد ممکن است منجر به اثرات پرواکسیدانی (آسیب سلولی)، مشکلات لخته شدن خون، تداخل با برخی داروها شود و ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. 15 میلی گرم در روز (IU 22.4) مقداری است که نیازهای بیشتر بزرگسالان را برآورده می کند.
سطوح بیش از حد توکوفرول یا ویتامین E با عوارض مختلف مرتبط است. مطالعات نشان می دهد سطوح بالای ویتامین E می تواند خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد. همچنین مشکلات خاصی در مورد توکوفرول و انعقاد خون وجود دارد. توکوفرول تمایل به تداخل با داروهای رقیق کننده خون دارد و ممکن است در برخی از بیمارانی که این داروها را مصرف می کنند شرایط نامطلوبی ایجاد کند.
همچنین، به زنان باردار توصیه می شود که سطوح پایین تری از ویتامین E مصرف کنند. زیرا سطوح بالای توکوفرول با نقایص مادرزادی قلب مرتبط است. این امر باعث می‌شود مکمل‌های ویتامین E به یک مکمل غذایی بسیار حساس تبدیل شوند و در رژیم غذایی مادران باردار، سالمندان و سایر گروه‌های بیماران پرخطر مورد توجه قرار گیرند.
