از بچگی بابام همیشه بهم میگفت: مهم نیست چقدر پول داری مهم اینه زندگی کنی!
منم اون موقع درکی از چیزی که میگفت نداشتم.
کم کم که بزرگ تر شدم فهمیدم زنده بودن با زندگی کردن خیلی فرق داره. خیلیا زندن ولی زندگی نمیکنن.
کسی که حاضر نیست ذره ای از ثروتشو استفاده کنه و پشت شیشه نگهش میداره و فقط نگاهش میکنه و هیچ لذتی از زندگی ش نمیبره و فقط ولع داره که بیشتر موفقیت کسب کنه فقط نفس میکشه.
کسی که تا حالا سعی نکرده زیبایی طبیعت و بفهمه فقط نفس میکشه.
کسی که تا حالا از ته دل قهقهه نزده زندگی نکرده.
کسی که ترس هاشو کنار نمیزاره و چیزای جدیدو تجربه نمیکنه هم فقط نفس میکشه.
کسی تاحالا روی چمن دراز نکشیده و به اهنگ مورد علاقش توی اون موقعیت گوش نداده و ستاره هارو نگاه نکرده هم زندگی نمیکنه.
کسی که تاحالا پاشو تو شن فرو نبرده و به اواز زیبای دریا گوش نداده هم فقط زنده ست.
توی دنیا شاید سر جمع 10 نفر واقعا زندگی کرده باشن.
زنده بودن خیلی راحته و همه ی ما تجربه ش کردیم.
ولی زندگی کردن سخته.
اینکه زنده باشی مثل درخت بودنه و فقط فتوسنتز میکنی.
ولی زندگی کردن مثل کهکشان بی پایانه و زیبا و ارامش بخش.
کسایی ک فقط زنده هستن حتی نمیتونن تصور کنن.
کسایی که زندگی میکنن دنیا رو کوچیک تر و حقیر تر از اونی میدونن که ازش لذت نبرن.
بعید ندون منو و توهم فقط زنده باشیم!